Μια τεράστια τρύπα του όζοντος, επτά φορές μεγαλύτερη από εκείνη πάνω από την Ανταρκτική και «παντός καιρού», αποκαλύφθηκε πάνω από τις τροπικές περιοχές της Γης.

Εκτιμάται ότι η τρύπα υπάρχει από τη δεκαετία του 1980, αλλά τώρα έγινε αντιληπτό το μεγάλο μέγεθος της.

Οι ερευνητές του καναδικού Πανεπιστημίου του Ουότερλου στο Οντάριο, με επικεφαλής τον καθηγητή Τσινγκ-Μπιν Λου, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «AIP Advances» του Αμερικανικού Ινστιτούτου Φυσικής, ανέφεραν ότι η «νέα» τρύπα διατηρείται όλες τις εποχές και βρίσκεται στο χαμηλότερο τμήμα της στρατόσφαιρας.

«Οι τροπικοί αποτελούν τη μισή επιφάνεια του πλανήτη και φιλοξενούν περίπου τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό. Η ύπαρξη μιας τροπικής τρύπας του όζοντος μπορεί να συνιστά αιτία μεγάλης παγκόσμιας ανησυχίας. Η αραίωση του στρώματος του όζοντος μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη υπεριώδη ακτινοβολία στην επιφάνεια της Γης, κάτι που με τη σειρά του μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για καρκίνο του δέρματος και καταρράκτες στα μάτια των ανθρώπων, καθώς επίσης για πιο εξασθενημένα ανοσοποιητικά συστήματα και μειωμένη γεωργική παραγωγικότητα, ενώ μπορεί ακόμη να επηρεάσει αρνητικά τους ευαίσθητους θαλάσσιους οργανισμούς και τα οικοσυστήματα», δήλωσε ο Λου.

«Η νέα ανακάλυψη εγείρει την ανάγκη για περαιτέρω προσεκτικές μελέτες της καταστροφής του όζοντος, των μεταβολών στην υπεριώδη ακτινοβολία, των αυξημένων κινδύνων για καρκίνο και άλλων αρνητικών επιπτώσεων για την υγεία και τα οικοσυστήματα στις τροπικές περιοχές», πρόσθεσε.

Η παρατήρηση της μεγάλης τροπικής τρύπας του όζοντος αποτελεί μάλλον έκπληξη για την επιστημονική κοινότητα, καθώς δεν είχε προβλεφθεί από τα συμβατικά φωτοχημικά μοντέλα. Όπως και με την παλαιότερη πολική τρύπα που είχε ανακαλυφθεί το 1985, περίπου το 80% της συνήθους συγκέντρωσης όζοντος βρέθηκε ότι λείπει στο κέντρο της τροπικής τρύπας.

Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 οι επιστήμονες είχαν ενδείξεις ότι ορισμένες βιομηχανικές χημικές ουσίες, κυρίως οι χλωροφθοράνθρακες, καταστρέφουν το όζον στην ατμόσφαιρα (το οποίο απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας), κάτι που επιβεβαιώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 με την ανακάλυψη της τρύπας πάνω από την Ανταρκτική. Παρόλο που με τη διεθνή συμφωνία στο Μόντρεαλ, απαγορεύθηκαν ορισμένα χημικά και έτσι επιβραδύνθηκε η αραίωση του όζοντος, το πρόβλημα δεν έχει εξαφανιστεί, όπως δείχνει και το μέγεθος της τροπικής τρύπας.