Η κόλαση είναι εκείνη που περιμένει τους αμαρτωλούς, εκείνους που υπέκυψαν στα 7 θανάσιμα αμαρτήματα. Ο Ιησούς δεν ανέφερε ποτέ κάτι τέτοιο, ούτε οι ευαγγελιστές του. Τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα ήταν μια επινόηση της μετέπειτα εκκλησίας για να βάλει σε λίστα τα πρέπει και τα μη. Φυσικά, η συγκεκριμένη λίστα δεν είναι η μόνη, αφού υπάρχει κι εκείνη με τις 7 αρετές.

Τα λόγια του Ιησού και τα Ευαγγέλια ανέφεραν έναν συνολικό τρόπο συμπεριφοράς που θα πρέπει να είχαν οι πιστοί. Επικεντρώνονταν περισσότερο στο τι πρέπει να κάνουν και όχι στο τι δεν πρέπει να κάνουν. Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει σε μια επιστολή του τη λαγνεία, τη ζήλεια, τη μοιχεία κ.α. αλλά όχι ως θανάσιμα αμαρτήματα. Ωστόσο ήταν αυτή η επιστολή που οι μετέπειτα χριστιανοί χρησιμοποιήσαν για να φτιάξουν τη λίστα.

Ο πρώτος που προσπάθησε να το κάνει ήταν ο βυζαντινός συγγραφέας Ευάγριος Ποντικός, που γεννήθηκες στον Πόντο. Στη λίστα τη δική του βέβαια τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα ήταν 8: 1) Γαστριμαργία, 2) Πορνεία, 3) Φιλαργυρία, 4) Υπερηφανεία, 5) Λύπη, 6) Οργή, 7) Κενοδοξία και 8) Ἀκηδία.

Η λίστα αυτή γράφτηκε στα Ελληνικά και δυο περίπου αιώνες αργότερα, ο πάπας Γρηγόριος ο Α’, με μερικές βελτιώσεις, έφτιαξε τη λίστα της Καθολικής Εκκλησίας, ιεραρχώντας μάλιστα τα αμαρτήματα. Στην κορυφή και άρα χειρότερο όλων την αλαζονεία, την οποία όριζε ως τη ρίζα όλων των κακών. Στη συνέχεια, η σειρά συνέχιζε από το πιο σοβαρό στο λιγότερο σοβαρό. Έτσι μετά στη λίστα ήταν η ζηλοφθονία, η οργή, η οκνηρία, η απληστία, η λαιμαργία και τέλος, η λαγνεία.

Όσοι έκαναν μια από τις παραπάνω αμαρτίες θα πήγαιναν για πάντα στην κόλαση. Η συγκεκριμένη λίστα έγινε θεμέλιο πίστης για πολλούς αιώνες. Οι καλλιτέχνες βοήθησαν πάρα πολύ σε αυτό. Μπορεί η ταινία «Seven» να αναφέρεται σε αυτό άμεσα, αλλά είναι πολύ πρόσφατη.

@deadlysins.com

Εκείνο το έργο που έδωσε εικόνα στην κόλαση αλλά και στα αμαρτήματα που θα σε οδηγήσουν σε αυτή, ήταν η «Θεία Κωμωδία» του Δάντη και συγκεκριμένα η «Κόλαση», το πρώτο δηλαδή μέρος της. Ο ποιητής εκεί συνδέει κάθε θανάσιμο αμάρτημα με έναν δαίμονα και εξηγεί το καθένα από αυτά.

1. Αλαζονεία (Superbia) / υπεροψία, το να θεωρεί κανείς τον εαυτό του ανώτερο / Aζαζέλ (Azazel)

2. Ζηλοφθονία (Invidia) / φθόνος, ζήλια, αυτός που ενοχλείται με την επιτυχία των άλλων/ Λεβιάθαν (Leviathan)

3. Οργή (Ira) / θυμός, μνησικακία και εκδικητική συμπεριφορά / Σατανάς (Satan/Amon)

4. Οκνηρία (Acedia) / φυγοπονία, τεμπελιά / Βηλφεγώρ (Belphegor)

5. Απληστία (Avaritia) / πλεονεξία, κατάσταση στην οποία ένας θέλει όλο και περισσότερα / Μαμωνάς (Mammon)

6. Λαιμαργία (Gula) / βουλιμία, όταν κάποιος τρώει πολύ, ασταμάτητα και γρήγορα / Βελζεβούλ (Beelzebub)

7. Λαγνεία (Luxuria) φιληδονία, κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος δεν ελέγχει τις σεξουαλικές του επιθυμίες / Ασμοδαίος (Asmodeus).

Η ισορροπία πάντως στη ζωή ήταν μια διδαχή που υπήρχε από την περίοδο της αρχαίας Ελλάδας. Έτσι υπάρχει και το αντίπαλο δέος αυτών των θανάσιμων αμαρτημάτων. Οι 7 αρετές σε αντίθεση με τα αμαρτήματα, οδηγούν εκείνον που τις ακολουθεί στον παράδεισο.

1. Ταπείνωση

2. Ελεημοσύνη

3. Σωφροσύνη

4. Νηστεία

5. Αγάπη

6. Μακροθυμία

7. Προσευχή