Ανεβοκατεβαίνουν τα ποσοστά τηλεθέασης για τις εκπομπές που έκαναν πρεμιέρα τις δύο τελευταίες εβδομάδες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν ούτε καθαροί νικητές αλλά ούτε και ηττημένοι

Όποιος προσπαθήσει να καταλήξει σε ένα γενικό συμπέρασμα για το τι πραγματικά συμβαίνει τη φετινή τηλεοπτική σεζόν, απλά θα αποτύχει.

Ο πρώτος της Δευτέρας, την Τετάρτη είναι τελευταίος, αυτό που όλοι περιμένουν να καταβαραθρωθεί παραμένει στον αφρό και οι παραδοσιακά δυνατοί παίκτες τα έχουν βρει πολύ σκούρα.

Υπάρχει λόγος και μάλλον δεν είναι μόνο ένας.

Ο βασικός είναι το γεγονός ότι ακόμη δεν έχουν ανοίξει τα σχολεία. Αυτό σημαίνει ότι αφενός τα παιδιά έχουν το τηλεκοντρόλ στο χέρι και αφετέρου ότι η μαμά δεν μπορεί να το πάρει και να αποφασίσει εκείνη για την «τηλεοπτική σκαλέτα της ημέρας».

Επιπλέον η δύσκολη επικαιρότητα και η αστάθεια σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας δεν ευνοεί τις ψυχαγωγικές διαθέσεις, ειδικά στη διάρκεια της ημέρας, με αποτέλεσμα να μην «τραβάνε» και τόσο τα παραδοσιακά δυνατά προγράμματα.

Υπάρχει και κάτι ακόμη. Είναι ίσως η πρώτη χρονιά όπου οι παλιές συνταγές δείχνουν ξεπερασμένες. Ο κόσμος έχει αλλάξει, κάποια περιεχόμενα έχουν πλέον κάνει τον κύκλο τους, με αποτέλεσμα κάτι που μπορεί να βρισκόταν στις πρώτες θέσεις του πίνακα τηλεθέασης παλιότερα, να φιγουράρει πλέον στην ουρά.

Εδώ έρχονται να αξιολογηθούν και τα πρόσωπα. Τα παλιά, που συνεχίζουν να συγκινούν πολύ ή λιγότερο, και τα νέα, τα οποία είτε αποδείχθηκαν αουτσάιντερ είτε διακοσμητικές παρουσίες, με τον λόγο και το ταλέντο να αγνοούνται…

Είναι πολύ νωρίς όμως. Ακόμη και σε χρονιές όπου όλα έδειχναν πιο ήρεμα, την πρώτη εβδομάδα δεν μπορούσε κάποιος να καταλήξει σε πραγματικά δεδομένα. Ακόμη και το κοινό ακόμη ψάχνεται, είναι με το τηλεκοντρόλ στο χέρι και θέλει να δει και τα επόμενα που θα έρθουν, μέχρι να αποφασίσει ποιες θα είναι οι σταθερές επιλογές του.

Σε γενικές γραμμές πάντως κάποιες πρώτες τάσεις που έχουν φανεί, οπότε κάποιες ενδείξεις μπορούν να καταγραφούν. Φυσικά, μέχρι να ανατραπούν και αυτές.