Ήταν 18 Μαρτίου του 1990. Ένα αυτοκίνητο σταμάτησε έξω από το Μουσείο Ισαβέλλα Στιούαρτ Γκάρντνερ στην Βοστώνη. Λίγη ώρα αργότερα, δυο άντρες με αστυνομικοί στολή κατευθύνθηκαν προς την είσοδο του μουσείου. Είπαν στον φύλακα πως δέχτηκαν μια κλήση για θόρυβο και έπρεπε να την ερευνήσουν. Ο φύλακας τους άφησε να μπουν και μόλις των είδαν, του είπαν πως τον συλλαμβάνουν. Το ίδιο έκαναν και με τον δεύτερο φύλακα. Τους οδήγησαν στο υπόγειο όπου τους αποκάλυψαν πως είναι όμηροι και πως θα ληστέψουν το μουσείο.

13 πίνακες από την συλλογή του μουσείου έκαναν φτερά. Μεταξύ τους βρίσκονταν πίνακες του Βερμέερ, του Ρέμπραντ, του Μανέ και του Ντεγκά. Οι δυο ληστές έφυγαν και η αστυνομία έφτασε στο μουσείο το επόμενο πρωί. Σε λιγότερο από μιάμιση ώρα, οι ληστές κατάφεραν να αφαιρέσουν έργα αξίας 500 εκατομμύριων δολαρίων. Και μέχρι σήμερα, κανένα από τα κλοπιμαία δεν έχει βρεθεί.

Οι αρχές κατάλαβαν πως οι ληστές δεν ήξεραν και πολλά από τέχνη, αφού ο ακριβότερος πίνακας του Τιτσιάνο, δεν εκλάπη. Σαν ληστές όμως είχαν μάλλον εμπειρία, έχοντας κάνει μια ανεξιχνίαστη ληστεία. Τα στοιχεία οδηγούσαν σε κλέφτες που σχετίζονταν με την μαφία της Βοστώνης και της Φιλαδέλφεια, αλλά τα στοιχεία δεν ήταν πολλά και οι περισσότεροι από αυτούς δεν βρίσκονται στην ζωή.

Το μουσείο προσφέρει μέχρι και σήμερα αμοιβή 10 εκατομμυρίων δολαρίων σε όποιον οδηγήσει την έρευνα στους πίνακες. Όπως παραδέχθηκε άλλωστε το FBI, η έρευνα τώρα επικεντρώνεται στον εντοπισμό των κλεμμένων έργων τέχνης και όχι σε συλλήψεις.

Οι ύποπτοι ήταν πολλοί. Αρχικά θεωρήθηκε πως η ληστεία οργανώθηκε από τον μαφιόζο Bobby Donati, ώστε να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση του αφεντικού του από την φυλακή. Μια συμμορία επίσης μπήκε στο στόχαστρο αλλά ακόμα και μέσα από την φυλακή, τα μέλη της αρνούνταν κάθε ανάμειξη. Ακόμα κι ένας μικροαπατεώνας πωλητής μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που κατονόμασε ένας μάρτυρας, πέρασε το τεστ αλήθειας.

Το 1994, το μουσείο έλαβε ένα γράμμα ώστε να διαπραγματευτεί την επιστροφή των κλεμμένων έργων τέχνης για 2,6 εκατομμύρια δολάρια. Το μουσείο έδειξε ενδιαφέρον, αλλά το ίδιο έκανε και το FBI. Ένα δεύτερο γράμμα εξηγούσε πως λόγω της τεράστιας έρευνας, φοβήθηκαν για την ασφάλεια τους και πως θέλουν χρόνο να σκεφτούν τις επιλογές τους. Ήταν και η τελευταία επικοινωνία που είχαν.

30 χρόνια μετά, η μεγαλύτερη ληστεία στην αμερικανική ιστορία, παραμένει ανεξιχνίαστη και οι δράστες μπορεί να μην βρεθούν ποτέ. Οι πίνακες είναι πλέον το αντικείμενο της έρευνας και ανεύρεση τους συνοδεύεται από την μεγαλύτερη αμοιβή που έχει προσφερθεί ποτέ από ιδιωτικό οργανισμό.