Οι Baba Zula είναι και το πιο αγαπητό συγκρότημα της Τουρκίας, και όχι αδίκως: η πορεία τους ξεκίνησε από τα μέσα των 90s και συνεχίζουν ακάθεκτοι, αφομοιώνοντας επιρροές από διάφορα ήδη και επανεφευρίσκοντας συνεχώς τη μουσική τους ταυτότητα, που αγκαλιάζει την ψυχεδέλεια, τη ρέγκε, το dub, την electronica και φυσικά την παράδοση της χώρας.

Ξεκινώντας από τον αυτοσχεδιασμό και αναμιγνύοντας τουρκικά μουσικά όργανα με ηλεκτρονική μουσική, το γκρουπ εξέλιξε τη folk της πατρίδας του ενώ ταυτόχρονα έγινε γνωστό για την εντυπωσιακή του live παρουσία, ενσωματώνοντας στις ζωντανές εμφανίσεις του εξαιρετικά visuals, slides, ταινίες, χορό της κοιλιάς, ποίηση, θεατρικές performances, ακόμα και live ζωγραφική (με την προσθήκη της Ceren Oykut από το 2004 ως το 2010).

Το oriental dub, που είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη μουσική τους, έχει ενσωματώσει πολλές καλλιτεχνικές εμπνεύσεις και κατευθύνσεις, για να φτιάξει κάτι εντελώς πρωτότυπο, ειδικά για τη σκηνή της χώρας τους: τσιγγάνικα φύλα της Τουρκίας, σαμάνοι και rock ‘n roll των 60s και 70s φτιάχνουν ένα μοναδικό, εντελώς ιδιαίτερο ηχητικό αποτέλεσμα, ενώ οι καλλιτέχνες που κατά καιρούς καλούνται να συμμετάσχουν είναι πολλοί και ποικίλοι: τραγουδιστές όπερας, session μουσικοί, ο Alexander Hacke των Einstürzende Neubauten αλλά και ο Ralph Carney, σαξοφωνίστας των Tom Waits και B-52’s, είναι μόνο κάποιοι από όσους εμπλούτισαν με την παρουσία τους την ιδιοσυγκρασιακή μπάντα.

O Fela Kuti διασταυρώνεται με πολυπολιτισμικούς ήχους φέρνοντας το afrobeat στον 21ο αιώνα: οι London Afrobeat Collective είναι μια μεγάλη, crossover παρέα που ανακατεύει roots, βαρύ funk μπάσο και jazzy πνευστά για να μας οδηγήσει στον ατέλειωτο χορό ενός ηδονιστικού πάρτυ – και ποια ημερομηνία είναι πιο κατάλληλη για να τους δούμε για πρώτη φορά στην Αθήνα, από τη 18η Φεβρουαρίου, την περίοδο του μεγάλου αποκριάτικου διονυσιασμού.

Όταν μεταξύ των θαυμαστών μιας μπάντας συμπεριλαμβάνονται οι Budos Band και ο Questlove των Roots , η μπάντα αυτή δεν μπορεί να μην είναι τουλάχιστον τεχνικά άρτια. Οι London Afrobeat Collective αποτελούν μια δεκαμελής κολεκτίβα βιρτουόζων μουσικών που οδηγούν το afrobeat των 70s στα 10s με κέφι, αισθησιακή φανκ και τζαζ και κρουστά που ξεσηκώνουν. Μέσα στη μουσική τους, και τους live αυτοσχεδιασμούς, μπορεί επίσης να ανιχνεύσει κανείς τη σκοτεινιά των blues και την ευασθησία της σόουλ: όλες αυτές οι επιρροές που έχουν «χωνευτεί» σωστά, κάνουν το χαρμάνι των LAC ακαταμάχητο, ειδικά στις ζωντανές εμφανίσεις όπου ο όρος full band βρίσκει το ιδανικό περιεχόμενό του.

Το πιο πρόσφατο άλμπουμ της μπάντας ονομάζεται Food Chain , και είναι, σύμφωνα με τον διεθνή Τύπο, η καλύτερη δουλειά τους μέχρι τώρα. Με άρωμα από τους δρόμους και τα σοκάκια της βρετανικής πρωτεύουσας και πολυπολιτισμικότητα που διαμορφώνει καταλυτικά το μουσικό και αισθητικό αποτέλεσμα, ο δίσκος είναι, κατά τους ίδιους, ένα λονδρέζικο δημιούργημα που δεν αποφεύγει τις πολιτικές τοποθετήσεις (ακούστε το single Prime Minister ) και που ναι μεν είναι αντιπροσωπευτικό της αγαπημένης τους πόλης απευθύνεται όμως στους πάντες γιατί, πρωταρχικά, οι London Afrobeat Collective (θέλουν να) είναι μια αμείλικτη χορευτική μηχανή.

Οι Ρόδες United είναι κάτι παραπάνω από «την μπάντα του Νικήτα Κλιντ», ενός ποιητή του δρόμου και κατά πολλούς πιο ενδιαφέροντα στιχουργού στο ελληνικό χιπ χοπ: ένα πολυπληθές σύνολο έμπειρων μουσικών, γνωστών για τα πολύωρα, ακούραστα live τους. Με ήχο που ανακατεύει αριστοτεχνικά hip hop και ροκ (ανακάτεμα πρωτοφανές στην ελληνική σκηνή, που το ξεκίνησε ο Νικήτας με τις πάλαι ποτέ Ρόδες) προσθέτοντάς τους ρέγκε, roots και ρεμπέτικο, οι Ρόδες United θα παίξουν τα πολυαγαπημένα classics και, φυσικά, όλα τα τραγούδια του νέου δίσκου τους «Ίντερνετ» που θα κυκλοφορήσει σύντομα.