1572 – Η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου

Η 24η Αυγούστου του 1572 έχει μένει στην ιστορία ως έκφραση μεγάλων σφαγών ή καταστροφών Τότε, οι Ρωμαιοκαθολικοί κατέσφαξαν στο Παρίσι έναν μεγάλο αριθμό διαμαρτυρόμενων (από 3.000 μέχρι 20.000, κάνουν λόγο οι διάφορες πηγές).

Ο εμφύλιος μεταξύ τους είχε τερματιστεί το 1570, αλλά αυτό δεν εκτόνωσε την κατάσταση. Εκτός από τον δογματικό πόλεμο ανταγωνίζονταν για το ποιος θα «εξουσιάζει» τον άβουλο βασιλιά Κάρολο Θ’. Ο διορισμός του προτεστάντη Ντε Κολινί στο παλάτι και η επιρροή που είχε στον βασιλιά, ενόχλησε τους Ρωμαιοκαθολικούς.

Η βασιλομήτωρ Αικατερίνη των Μεδίκων, ζήτησε βοήθεια από τους καθολικούς, ενοχλημένη με την σειρά της από τις μηχανορραφίες του Ντε Κολινί. Έπεισε τον γιό της πως ο Ντε Κολινί συνωμοτούσε εναντίον του. Η απόπειρα όμως εις βάρος του απέτυχε. Τότε, η Αικατερίνη έπεισε ξανά τον γιο της να σκοτώσει όλους τους Διαμαρτυρόμενους του Παρισίου!

Την νύχτα της 23ης προς 24η Αυγούστου, ακολούθησε η μεγάλη σφαγή, που έχει μείνει στην ιστορία ως μια από τις μεγαλύτερες και τις μαζικότερες στην ιστορία.

1857 – Η 1η παγκόσμια οικονομική κρίση, με κέντρο της ΗΠΑ, που ονομάστηκε «πανικός του 1857»

Η οικονομική κρίση που ονομάστηκε και «πανικός του 1857» ήταν η πρώτη παγκόσμια οικονομική κρίση στην ανθρωπότητα, τερματίζοντας μια εποχή ευμάρειας στις Ηνωμένες Πολιτείες, που ακολούθησε την ανακάλυψη χρυσού στην Καλιφόρνια.

Κύριες αιτίες ήταν η πτώση της παγκόσμιας οικονομίας σε συνδυασμό με την υπερ-επέκταση της εθνικής οικονομίας. Η κρίση δεν κράτησε ουσιαστικά πολύ, αν και ήταν μια από τις αιτίες που οδήγησαν στον Αμερικάνικο Εμφύλιο. Η οριστική επανάκαμψη διήρκησε τουλάχιστον μια δεκαετία.

1975 – Ανακοινώνονται οι ποινές των πρωτεργατών της χούντας. Θάνατος για τους Γεώργιο Παπαδόπουλο, Στυλιανό Παττακό και Νικόλαο Μακαρέζο.

Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, με πρόεδρο τον Ιωάννη Ντεγιάννη, εκδίδει την απόφασή του στη δίκη των πρωταιτίων της 21ης Απριλίου. Θάνατος για τους Γεώργιο Παπαδόπουλο, Στυλιανό Παττακό και Νικόλαο Μακαρέζο.

Οκτώ κατηγορούμενοι καταδικάζονται σε ισόβια, επτά σε ποινές προσκαίρου καθείρξεως και δύο αθωώνονται. Την ίδια μέρα, η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή μετατρέπει τις θανατικές ποινές σε ισόβια.