Αν πρόκειται για τη σωματική δραστηριότητα, λίγα ζώα έχουν τόσο κακή φήμη όσο ο βραδύποδας. Θα πείτε καμία έκπληξη, αφού το λέει και το όνομά του. Όντως, τα έξι είδη βραδύποδα, σε Βραζιλία και Παναμά, κινούνται χωρίς καμία βιασύνη, έχοντας προσαρμοστεί σε μια ζωή την οποία ζουν σε αργή κίνηση. Αλλά γιατί είναι τόσο αργοκίνητοι και ποιο είναι το τίμημα για να παραμείνουν έτσι;

Οι περιορισμένες κινήσεις τους είναι απόρροια της δίαιτας τους κατά κύριο λόγο. Κατοικώντας κυρίως στα δάση της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, τρέφονται με φύλλα και φρούτα. Χωρίς ουσιαστικά να προσλαμβάνουν λίπος ή ιδιαίτερη πρωτεΐνη, οι βραδύποδες προσπαθούν να εξοικονομούν ενέργεια υιοθετώντας μια πιο χαλαρή προσέγγιση ως προς τον βίο τους.

Κατά μέσο όρο, ένας βραδύποδας σκαρφαλώνει η περπατάει περίπου 38 μέτρα την ημέρα. Για να μετακινηθούν 30 εκατοστά, χρειάζονται περίπου ένα λεπτό. Και το πεπτικό τους σύστημα μοιάζει με το κινητικό τους. Αφού μασούν τα φύλλα χρησιμοποιώντας τα χείλη τους, μπορεί να χρειαστεί κι ένας μήνας για να χωνέψουν εντελώς. Ο μεταβολισμός τους είναι 40% με 45% πιο αργός από τα περισσότερα θηλαστικά, ώστε να αντισταθμιστεί η χαμηλή πρόσληψη θερμίδων.

Ωστόσο η αργή αυτή κίνηση δεν πρέπει να περνιέται για αδυναμία. Οι βραδύποδες μπορούν να κρέμονται από κλαδιά για ώρες, επιδεικνύοντας εντυπωσιακή αντοχή. Και επειδή περνούν τον περισσότερο χρόνο τους ψηλά σε δέντρα, δεν χρειάζονται γρήγορη κίνηση για να αποφύγουν τα αρπακτικά.

Όμως υπάρχει κι ένα κακό στην αναπαυτική ζωή τους. Λόγω της πενιχρής διατροφής τους, συνήθως πρέπει να κάνουν την ανάγκη τους μόνο μία φορά την εβδομάδα. Αυτό μπορεί να είναι ένα αγχωτικό γεγονός γι’ αυτούς, καθώς σημαίνει ότι θα βρεθούν στο έδαφος και θα διακινδυνεύσουν να εντοπιστούν από τα αρπακτικά, κάτι που βάζει τη ζωή τους σε κίνδυνο. Ακόμη χειρότερα, αυτή η αργή κινητικότητα του εντέρου σημαίνει ότι προσπαθούν να απωθήσουν σχεδόν το ένα τρίτο του σωματικού τους βάρους σε κόπρανα κάθε φορά.