Η «σιδηρά κυρία» όπως την αποκαλούσαν, Μάργκαρετ Θάτσερ, έζησε μια δύσκολη ζωή αλλά κατάφερε να γίνει η μοναδική γυναίκα μέχρι σήμερα, που έχει εκλεγεί πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας. Και μάλιστα για έντεκα χρόνια.

Η βαρόνη Θάτσερ, ανήκε από φοιτήτρια στο Συντηρητικό κόμμα και έφτασε μέχρι την κορυφή του. Η σκληρή πολιτική που επέβαλε στα χρόνια της πρωθυπουργίας της έχει μείνει στην ιστορία ως Θατσερισμός και είχε αρκετά καλά και αρκετά κακά. Το μεγαλύτερό της επίτευγμα είναι ότι οι Άγγλοι τη μνημονεύουν αρκετές φορές ακόμα και σήμερα. Είτε ως παράδειγμα προς μίμηση, είτε προς αποφυγή.

Η Μάργκαρετ Χίλντα Ρόμπερτς γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου του 1925 στο Γκράνθαμ του Λινκολνσάιρ. Από τον πατέρα της που ήταν παντοπώλης, αλλά ασχολούταν πολύ με τα κοινά, πρέπει να πήρε η μικρή Μάργκαρετ το μικρόβιο της πολιτικής. Η οικογένειά της ανήκε στο εργατικό κόμμα, όμως όταν η Μάργκαρετ Θάτσερ γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έγινε μέλος της Συντηρητικής Ένωσης του Πανεπιστημίου, της οποίας εκλέχθηκε και πρόεδρος το 1946.

Το 1951 παντρεύτηκε τον Ντένις Θάτσερ, έναν πλούσιο επιχειρηματία που έκανε τον δεύτερο γάμο του. Δυο χρόνια αργότερα, έφερε στον κόσμο τα δυο δίδυμα παιδιά τους. Την ίδια χρονιά τελείωσε και τις σπουδές της με ειδίκευση στο φορολογικό δίκαιο.

Το 1959 εξελέγη για πρώτη φορά στη Βουλή των Λόρδων και το 1970, μετά από τη νίκη των Συντηρητικών, έγινε υπουργός Παιδείας και Επιστήμης. Τότε, έκανε την πρώτη κίνηση που άρχισε να προκαλεί αντιπάθειες και αντιδράσεις στον κόσμο. Μείωσε αισθητά τον προϋπολογισμό της παιδείας, με την αντίδραση να έρχεται ακόμα και από τους ίδιους τους ψηφοφόρους του κόμματός της. Κέρδισε όμως και συμπάθειες.

Γι’ αυτό και πέντε χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα στις 11 Φεβρουαρίου του 1975, εξελέγη πρόεδρος των Τόρις, όπως είναι το παρατσούκλι των Συντηρητικών, και έγινε αρχηγός της αντιπολίτευσης. Τότε, της κόλλησε και το παρατσούκλι «σιδηρά κυρία» (Iron Lady), όταν μετά από μια ομιλία της κατά της Σοβιετικής Ένωσης, η σοβιετική εφημερίδα «Krasnaya Zvezda», της απέδωσε αυτόν τον χαρακτηρισμό. Αυτός ο χαρακτηρισμός είναι ίσως ακόμα πιο γνωστός και από το ίδιο της το όνομα. Η ταινία που αναφέρεται στη ζωή της με πρωταγωνίστρια τη Meryl Streep, έχει αυτόν ακριβώς τον τίτλο.

@marieclaire.com

Το 1979 έγινε πρωθυπουργός. Θα έμενε για 11 χρόνια στη θέση αυτή, σε τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις. Έμεινε γνωστή για τη σκληρή πολιτική της, για τις ατυχείς δηλώσεις της και για τη νίκη της στον πόλεμο των νησιών Φώκλαντ.

Ο Νέλσον Μαντέλα ήταν «τρομοκράτης» για τη Θάτσερ και ο δικτάτορας Πινοσέτ δίκαιος. Όμως, η ένοπλη υπεράσπιση των νησιών Φώκλαντ και η νίκη της Μεγάλης Βρετανίας, τόνωσε την εθνική περηφάνια της χώρας και ήταν ίσως η κύρια αιτία για τη διπλή επανεκλογή της. Τα έβαλε με τα εργατικά συνδικάτα, με αποτέλεσμα οι απεργίες να παραλύσουν τη χώρα και με το ποδόσφαιρο, το οποίο το θεωρούσε άθλημα για ανθρώπους «δεύτερης κατηγορίας». Παρ’ όλη την απεργία των ανθρακωρύχων που κράτησε ένα χρόνο αλλά και των αποκλεισμό του ποδοσφαίρου της Αγγλίας από την Ευρώπη, η Θάτσερ εξελέγη και για τρίτη φορά. Παραιτήθηκε όμως δυο χρόνια αργότερα με τη δημοτικότητά της να είναι στα «τάρταρα».

Αυτό όμως δεν σταμάτησε τους Άγγλους να τη μνημονεύουν από τότε. Μπορεί η πολιτική της να ήταν σκληρότατη, στην παιδεία και στην εργατική νομοθεσία ιδιαίτερα, αλλά υπήρξε μεγάλη μεταρρυθμίστρια.

Η Μάργκαρετ Θάτσερ αποσύρθηκε σε μια έπαυλη και πέθανε στις 8 Απριλίου του 2013. Οι φήμες λένε πως τα τελευταία χρόνια της, τα πέρασε παρέα με τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Ένα χρόνο πριν τον θάνατό της, βγήκε στις αίθουσες η ταινία για τη ζωή της και στην Αγγλία δημιουργήθηκε μια «Θάτσερ-μανία». Κάτι που απέδειξε για άλλη μια φορά ότι οι Άγγλοι δεν την έχουν ξεχάσει.

Η Θάτσερ είπε πολλά πράγματα στη ζωή της, ειδικά σε λόγους της. Θα κρατήσουμε ένα, που μάλλον είναι και ό,τι πιο σωστό έχει πει: «Αν θέλεις να είσαι αρεστός, είσαι έτοιμος να συμβιβάζεσαι με οτιδήποτε, οποτεδήποτε, και έτσι δεν θα καταφέρνεις τίποτε»...