Το θερινό σινεμά είναι το απόλυτο σήμα κατατεθέν του ελληνικού καλοκαιριού!

Τα θερινά σινεμά εμφανίστηκαν στην Ελλάδα στις αρχές του 1900 και η πιο ανθηρή περίοδός τους ήταν μεταξύ των ετών 1958 και 1974. Μέχρι το 1937 δεν υπήρχε εισιτήριο – τα θερινά ήταν ένα μεγάλο πανί σε μια μάντρα.

Σήμερα υπάρχουν περίπου 170 εναπομείναντες κινηματογράφοι (έναντι των 598 που υπήρχαν μέχρι τη δεκαετία του '90).

Tα θερινά στη Θεσσαλονίκη, το «Ναταλί», το «Ελληνίς», το «¶λεξ» ή στην Αθήνα το «Σινέ Θησείον» ή το «Σινέ Παράδεισος», το «Σινέ Παρί», το «Σινέ Ηλύσια» στο Βόλο, το «Κρόνιον» στις Σέρρες, είναι γνωστά και παλιά στέκια.

Οι θεατές κάθονται στις καρέκλες, ακουμπούν το ποτό τους στα τραπεζάκια, κάνουν παρέες, τρώνε ποπ κορν και απολαμβάνουν ταινίες κάτω από τον ελληνικό ουρανό. Ρομαντζάδα για ζευγαράκια, τα θερινά είναι ιδανικά για τα πρώτα ραντεβού.

Υπενθυμίζεται πως το «Σινέ Παρί» στην Πλάκα και το «Σινέ Καμάρι» στη Σαντορίνη βρέθηκαν στη λίστα των καλύτερων θερινών σινεμά, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «Guardian».

Ακόμη, πριν από μερικά χρόνια το CNN είχε δώσει την πρωτιά στο «Σινέ Θησείον» σε ρεπορτάζ με τη λίστα με τα καλύτερα θερινά του κόσμου.