The birds and the lightworkers backstage are singing together
Ατομική έκθεση της Λυδίας Ανδριώτη στο Gazi Hall spaces
Δημοσίευση 18/5/2017 | 00:58
Εγκαίνια: Πέμπτη 18 Μαΐου 20:00-24:00
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Πέμπτη 12:00-18:00, Παρασκευή-Σάββατο 17:00-21:00
Διεύθυνση: Gazi Hall, Ιερά Οδός 7, 3ος όροφος, Κεραμεικός, Αθήνα 11854
Με αφετηρία προσωπικές εμπειρίες από τη σκηνή, αλλά κυρίως από τον βαθιά βιωμένο χώρο των παρασκηνίων, των μεγάλων κενών χώρων που ερημώνουν και βυθίζονται στη σιωπή μόλις σβήσουν τα φώτα, η Λυδία Ανδριώτη αποδομεί τα συστατικά της αρχαίας τραγωδίας και σκηνοθετεί τη δική της «παράσταση»-σχόλιο πάνω στον Νίτσε:
Ο Λόγος: Ο Θέσπiς, πρώτος ηθοποιός-«φως», συνομιλεί με τον κύκλιο χορό από τον οποίο αποσπάστηκε, για να υποκριθεί, δηλαδή να αναπτύξει διάλογο και αντίλογο.
Η Μουσική: Οι ήχοι της φύσης παραπέμπουν στους δύο βασικούς άξονες που οδήγησαν στις απαρχές της μουσικής: τη μελωδία και τον ρυθμό, την αντίστιξη του απολλώνιου με το διονυσιακό στοιχείο, που, σύμφωνα με τον Νίτσε, αποτελούν την κατεξοχήν έκφραση του τραγικού αισθήματος της ζωής.
Ο Χώρος: Το αρχαίο θέατρο γίνεται καθρέφτης, που φέρνει αντιμέτωπο τον θεατή με τον εαυτό του και τον εισάγει σε μια διαδικασία αυτογνωσίας.
Το Σκηνικό: ένα ογκώδες κτήριο, εμβληματικά προσανατολισμένο προς την Ακρόπολη της Δημοκρατίας που εκφράστηκε μέσα από την τραγωδία και προς την Ιερά Οδό που ακολουθούσαν οι διονυσιακές πομπές των Ελευσίνιων Μυστηρίων.
Τόσο ο χώρος όσο και η ευρύτερη περιοχή αποτελούν ένα αυτοαναφορικό πικρό σχόλιο στις σύγχρονες μορφές διονυσιακής διασκέδασης, συλλογικής έκστασης σε μια προσπάθεια διαφυγής από τη φυλακή του Εγώ.
Σε μια εποχή που η τραγωδία έχασε τη μουσική και η μουσική την τραγωδία, τι μαθαίνουμε από την Αθήνα της αρχαίας αίγλης σε αντιπαραβολή με την Αθήνα της κρίσης; Τι απομένει όταν η τέχνη, από ανα-ψυχή γίνεται δια-σκέδαση, δηλαδή σκόρπισμα;
Το ερώτημα που θέτει η Ανδριώτη συνέχεται άμεσα με την προβληματική που ανέπτυξε σε προηγούμενες δουλειές της (“Entertaining maintenance”): «ηθοποιός σημαίνει φως», αλλά πόσοι εργάζονται στο σκοτάδι για αυτό το φως;
΄Ελια Βλάχου
Η Λυδία Ανδριώτη ζει και εργάζεται στην Αθήνα, είναι εικαστικός και από το 2009 ασχολείται με την επιμέλεια εκθέσεων. Το 2006 παρακολούθησε το πρόγραμμα της École Nationale Supérieure des Beaux Arts στο Παρίσι (ENSBA, 2006) με υποτροφία του Ι.Κ.Υ (erasmus), το 2009 αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) και το 2012 αποφοίτησε από το μεταπτυχιακό πρόγραμμα New Media του Pratt Institute, Νέα Υόρκη. Κατά την παραμονή της στις ΗΠΑ (2009-2015) έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, έχει ασχοληθεί με την παραγωγή σκηνικών και κοστουμιών για θεατρικές παραστάσεις και performances. Από το 2009 επιμελείται εκθέσεις στην Αθήνα, τη Νέα Υόρκη, καθώς και τα νησιά του Αιγαίου. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στη Νέα Υόρκη, στη Βιέννη, στο Παρίσι, στην Ιρλανδία και στην Ελλάδα.
Ενδεικτικά: “Gemine Muse”, Crawford municipal Museum, Cork, Ireland (2005). “Culture Industry, Folklore and Clichés”, Vox, Athens GR (2008). “Intimate Space” Olympic Village, Vienna, Austria (2011). “Crisis and Paganism” Mykonos Biennale (2013). “In Praise of chance and failure” Family Business, New York, USA (2013), “Antidote, Mykonos annex of the Athens School of fine Arts” Mykonos Biennale (2015), “The fantastic journeys of energy” Kappatos Gallery, Athens GR (2016).
Επιμέλεια: Έλια Βλάχου
Opening mix: Δημήτρης Παπαδάτος
