«Πώς μπορεί κάποιος να καταλάβει τον άλλον χωρίς να τον κοιτά στα μάτια;
Για πες μου!»

Λίγα λόγια για το έργο
Ένας ψυχαναλυτής και ο ασθενής του μπαίνουν τυχαία μαζί στο ασανσέρ που θα τους οδηγήσει στο ιατρείο του πρώτου για την καθιερωμένη συνεδρία τους. Ξαφνικά, το ασανσέρ σταματά. Τα κινητά τους είναι εκτός δικτύου και οι δυο τους, ψυχαναλυτής και ασθενής, εγκλωβίζονται στο στενό χώρο του ασανσέρ που θα γίνει ο τόπος μιας ασυνήθιστης αλλά πολύ ουσιαστικής «συνεδρίας». Η ριζική αυτή μεταβολή προκαλεί μια βίαιη ανατροπή στην αυστηρά εδραιωμένη σχέση τους: οι κανόνες της επανακαθορίζονται καθώς τώρα έχουμε δύο ανθρώπους σε κατάσταση αγωνίας, έτοιμους να φέρουν στην επιφάνεια συναισθήματα που οι συμβατικοί ρόλοι της ψυχαναλυτικής σχέσης δεν τους επέτρεπαν να εκφράσουν. Υπάρχει ένταση και αγωνία, αλλά υπάρχει και χιούμορ και ανθρωπιά ενώ η δυνατότητα δημιουργίας μιας ανανεωμένης σχέσης παραμένει πάντα στον αέρα. Ανακινούνται ζητήματα εξουσίας, εμπιστοσύνης και οικειότητας που υπερβαίνουν το στενό πλαίσιο της ψυχανάλυσης και αναδεικνύονται οι ομοιότητες ανάμεσα στο θέατρο και την ψυχαναλυτική διαδικασία.

Διακρίσεις του έργου στη Βραζιλία
Το έργο «Οι Επιβάτες» ήταν στη λίστα με τα καλύτερα έργα στον πιο σημαντικό διαγωνισμό θεατρικού έργου στην Βραζιλία, “Seleção Brasil em Cena”, που διοργανώθηκε από το γνωστό πολιτιστικό κέντρο Banco do Brasil του Ρίο ντε Τζανέιρο.

Επίσης, το έργο το 2010, άνοιξε το «SESC Paulista», μία από τις σημαντικότερες διοργανώσεις για το θέατρο στη Βραζιλία. Επιλέχθηκε ως ένα από τα highlights της σεζόν από το μεγαλύτερης κυκλοφορίας περιοδικό της Βραζιλίας,“Veja”. Οι Επιβάτες παρουσιάστηκαν επίσης στις πόλεις: Guarulhos, Santo André και Lençois Paulistas. Το 2013, επιλέχθηκε για μία ειδική παράσταση του Πολιτιστικού Κέντρου Midrash στο Rio de Janeiro, σκηνοθετημένο από τον Gilberto Gawronski.

Η πρώτη αυτή παρουσίαση του έργου στην Ελλάδα φιλοδοξεί να αποτελέσει μία γέφυρα πολιτισμού ανάμεσα στις δύο χώρες. Το κείμενο του, χρόνια εγκατεστημένου στην Ελλάδα – λόγω της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας στην πρεσβεία της Βραζιλίας στην Αθήνα – Flavio Goldman και η σκηνοθεσία του Ελληνοβραζιλιάνου, εγκατεστημένου επί 20ετίας στην Ελλάδα, Φίλιππου Μέντες Λάζαρη έχει ως στόχο να προσφέρει στο ελληνικό κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει ένα σύγχρονο έργο της βραζιλιάνικης δραματουργίας.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Γεννημένος στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1971 ο Flavio Goldman ήταν 3 φορές στη λίστα του θεατρικού διαγωνισμού “Seleção Brasil em Cena”. Έχει τιμηθεί δύο φορές στην κατηγορία “Dramaturgias Urgentes” (“Urgent Playwriting”) του Πολιτιστικού Κέντρου του Σάο Πάολο, Banco do Brasil. Από το 2009 είναι κάθε χρόνο προσκεκλημένος του Φεστιβάλ Satyrianas στο Σάο Πάολο, μία από τις σημαντικότερες σε πολιτιστικά γεγονότα πόλεις της Βραζιλίας, πάντα παρουσιάζοντας νέα σύντομα έργα, ανεβασμένα από τους πιο σημαντικούς θεατρικούς σκηνοθέτες της χώρας όπως οι: Aimar Labaki και Mika Lins. Ο Flavio Goldman έχει επίσης μεταφράσει έργα των Ισραηλινών συγγραφέων Joshua Sobol και Edna Mazya καθώς και του Γαλλοαργεντινού συγγραφέα Copi. To 2013 ήταν ο προσκεκλημένος καλλιτέχνης του 1ου Διεθνούς Θεατρικού Φεστιβάλ του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο. Ζει στην Αθήνα από το 2014 και εργάζεται στην Πρεσβεία της Βραζιλίας.

Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη
Ο Φίλιππος Μέντες Λάζαρης γεννήθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1970. Σπούδασε θέατρο στη δραματική σχολή ”O Tablado” στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Εργάστηκε στη Βραζιλία ως ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση. Το 1997 κατά την πρώτη του επίσκεψη στην Ελλάδα απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα και αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αθήνα.

Έκτοτε έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός, performer, κινησιολόγος και σκηνοθέτης σε πολλές θεατρικές και χοροθεατρικές παραστάσεις σε διάφορα θέατρα (π.χ. στα Αμόρε, Οδού Κεφαλληνίας, Εξαρχείων). Συνεργάστηκε κατ’ επανάληψη με τους Ελευθερία Σαπουντζή, Μαίρη Τσούτη και Δημήτρη Παπαϊωάννου. Στο πλαίσιο της προσπάθειάς του να συμβάλει στη διάδοση του νοτιοαμερικανικής κουλτούρας στην Ελλάδα ανέβασε επίσης με επιτυχία τα έργα δύο, άγνωστων στην Ελλάδα, μεγάλων βραζιλιάνων δραματουργών: το Φιλί στην άσφαλτο του Nelson Rodrigues (2010) και το δημοφιλές έργο για παιδιά Το μπλε αλογάκι της Maria Clara Machado (2012-13) στο οποίο για πρώτη φορά ενσωμάτωσε επιτυχώς στην παράσταση αληθινά άλογα σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Θεραπευτικής Ιππασίας Αθηνών.


Σκηνοθεσία: Φίλιππος Μέντες Λάζαρης
Μετάφραση: Χριστόδουλος Κακούρης
Επιμέλεια μετάφρασης: Κατερίνα Κοκκινίδου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Άρτεμις Δούρου
Σκηνογραφία: Μανώλης Ηλιάκης
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός Φωτιστή: Δήμητρα Δανδόλου
Ηχητική επιμέλεια: Χρήστος Δαμουλάκης
Ενδυματολογική επιμέλεια: Εm Κei
Σκίτσο αφίσας: Μιχάλης Μανουσάκης
Σχεδιασμός Αφίσας: Μανώλης Ηλιακής
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Φωτογραφίες: Μαρίλια Φωτόπουλου

Παίζουν
Αλέξανδρος Σωτηρίου
Στέλιος Ξανθουδάκης
Άρτεμις Δούρου