E-Daily Τα Νέα της ημέρας και ότι σου κάνει κλικ!
LOL Feed OMG Feed Retro Feed A-List Feed LGBTQI+ Feed
E-Daily

Περιμένοντας τον Γκοντό, από την Ομάδα Cartel

Δημοσίευση 4/6/2015 | 13:58

Περιμένοντας τον Γκοντό, από την Ομάδα Cartel
ΑΘΗΝΑ - Cartel Τεχνοχώρος
Αγ. Αννης & Μικέλη 4, Βοτανικός (στάση μετρό Ελαιώνας), Tηλέφωνο: 693 989 8258
Ημερομηνίες: από 5/6/2015 έως 28/6/2015
ΙΟΥΝ 2015
ΔE ΤΡ ΤΕ ΠΕ ΠΑ ΣΑ ΚΥ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930

Ωρα προσέλευσης: 21:00

8E - 12E

Η παράσταση

Δύο περιπλανώμενοι αλήτες δίνουν ραντεβού στη βιομηχανική περιοχή του Βοτανικού.

Σ´ έναν έρημο δρόμο.

Στο μοναδικό δέντρο που διακόπτει τη μονοτονία του τοπίου.

Περιμένουν κάποιον να έρθει.

«Τίποτα δε γίνεται. Κανείς δεν έρχεται. Κανείς δε φεύγει. Είναι τρομερό!»

Ο Εστραγκόν έχει την τάση να ξεχνά κάτι αμέσως μόλις συμβεί, είναι ευμετάβολος, συχνά σκεπτικός και κάπως ανυπεράσπιστος, βλέπει συχνά όνειρα, βρωμάνε τα πόδια του, κάποτε -λέει- ήταν ποιητής και πιστεύει ακράδαντα πως «οι άνθρωποι είναι για τα πανηγύρια». Ο Βλαδίμηρος είναι πιο πρακτικός τύπος, κάπως επίμονος, ούτε θέλει να ακούει για όνειρα, θυμάται λεπτομερώς κάθετί που συμβαίνει, έχει βαθιά ελπίδα πως ο Γκοντό θα έρθει, είναι προστατευτικός, ξέρει νανουρίσματα, αλλά μυρίζει το στόμα του.

Καβγαδίζουν, βαριούνται, επαναλαμβάνονται.
Απειλούν ότι θα αυτοκτονήσουν.
Κάνουν γυμναστικές επιδείξεις.
Παίζουν θέατρο.

Και διαρκώς μιλούν για κάποιο ραντεβού.

Αρκούν αυτά για να ξεφύγουν από την ανία και την πλήξη της ύπαρξης; Αρκεί να περιμένεις κάτι; Ή κάποιον;

Περιμένοντας τον κύριο Γκοντό.

Με την ελπίδα ένα γεγονός (ή πράγμα ή πρόσωπο ή θάνατος) να αλλάξει με τρόπο θαυματουργό την κατάσταση, να παρακαμφθεί το αδιέξοδο. Να σταματήσει αυτή την κατάσταση αναμονής, κατά την οποία η ροή του χρόνου παίρνει την πιο καθαρή, φανερή, δραστική και αδυσώπητή της μορφή. Να πάψει τις στιγμές που μας φέρνουν αντιμέτωπους με το βασικό πρόβλημα της ύπαρξης.

Λίγα λόγια για τον Σάμιουελ Μπέκετ και το έργο του

Ο Σάμιουελ Μπέκετ γεννήθηκε το 1906, μια Μεγάλη Παρασκευή, στο Φόξροκ της Ιρλανδίας (κάπου στα περίχωρα του Δουβλίνου), διαμορφώθηκε ως πνευματική προσωπικότητα κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου και το 1969 πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ανήκει στη γενιά των δραματουργών (Μπέκετ, Ιονέσκο, Ζενέ, Αντάμωφ, Πίντερ, ¶λμπυ) που, μακριά ο ένας από τον άλλο, αρνούνται συγχρόνως τους παραδοσιακούς κανόνες που επί αιώνες δέσμευσαν την θεατρική έκφραση και που με πλήθος κοινών στοιχείων, αποκρυσταλλώνουν ένα ολοκαίνουριο είδος σκηνικής γραφής. Το πιο γνωστό του έργο και -κατά πολλούς- το σημαντικότερο θεατρικό έργο του 20ου αιώνα, γράφτηκε στα 1948-1949, στα ερείπια της καταστροφής του ΒΆ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ πρωτοπαίχτηκε το 1953, στην αποφασιστική για τις εξελίξεις της σύγχρονης δραματικής τέχνης, δεκαετία του 1960. Ο Ιρλανδός συγγραφέας προτίμησε να γράψει τα αριστουργήματά του στα Γαλλικά, σε μια επίκτητη γι΄ αυτόν γλώσσα, προκειμένου να απαλλαγεί από οποιοδήποτε ύφος και να διοχετεύσει την ευφυΐα του, όχι σε στολίδια, αλλά σε μια απόλυτη σαφήνεια και οικονομία έκφρασης, ως αποτέλεσμα μιας οδυνηρής πάλης με το ίδιο του το εκφραστικό μέσο.

Στο «Περιμένοντας τον Γκοντό», την «ιλαροτραγωδία» που περιγράφει τη ζωή δύο ημερών δύο ηρώων και στο οποίο το ζήτημα της αβεβαιότητας αποτελεί ουσία, δεν υπάρχουν «κλειδιά» που βοηθούν στην αποκρυπτογράφηση. Πρόκειται για ένα έργο - ερώτηση, που αναζητά επίμονα απάντηση στα «Ποιος είμαι;» και «Τι σημαίνει όταν εγώ λέω "εγώ";» και που διαισθητικά παρουσιάζει την αντίληψη του συγγραφέα σχετικά με την ανθρώπινη ύπαρξη. Που στερείται πλοκής -ακόμη πιο ολοκληρωτικά απ' τα υπόλοιπα έργα του «Θεάτρου του Παραλόγου»- και που επιδοκιμάστηκε από κορυφαίους, μα και ανόμοιους, θεατρικούς συγγραφείς της γενιάς του, όπως ο Ζαν Ανούιγ και ο Θόρντον Ουάιλντερ, οι οποίοι αισθάνθηκαν με την εμφάνισή του, πως το πεδίο της θεατρικής γραφής έπαψε να έχει σύνορα.

Η προστάτις της τέχνης και διάσημη συλλέκτρια έργων τέχνης, Πέγκυ Γκούγκενχαϊμ, είχε πει για τον Μπέκετ πως «είχε διατηρήσει μια τρομερή ανάμνηση της ζωής μέσα στη μήτρα της μητέρας του, απ' την οποία ποτέ δε λυτρώθηκε». Ο Μπέκετ, που ένιωθε τη ρουτίνα σαν «καρκίνο του χρόνου» και την κοινωνική συναναστροφή ως «σκέτη πλάνη», αποτύπωσε στον «Γκοντό» την τρομακτική σταθερότητα του κόσμου. Όταν ο Alan Schneider, ο πρώτος Αμερικανός σκηνοθέτης του έργου, ρώτησε τον Μπέκετ τι θέλησε να πει με το έργο, έλαβε την απάντηση: «Αν το ήξερα, θα το έλεγα στο έργο». Όταν ο ¶γγλος ηθοποιός, που έπαιξε τον Εστραγκόν, Peter Woodthorpe, τον ρώτησε, επίσης, μια μέρα σΆ ένα ταξί, ποιο είναι το θέμα του έργου: «Όλο το θέμα είναι η συμβίωση, Πήτερ• η συμβίωση είναι», απάντησε ο Μπέκετ.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

Γιώργος & Νίκος Στρατάκης στη Μονή Λαζαριστών

Μουσική 12.08.2025
ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ17/09

U‑Theatre – Sword of Wisdom στο Θέατρο Πάλλας

Θέατρο+Χορός 30.07.2025
ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΛΛΑΣ28/09

Παύλος Παυλίδης live στη Μονή Λαζαριστών

Μουσική 29.07.2025
ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ27/09

The Monsters I Live With ‑ Έκθεση Design στον πρώτο όροφο του Provellegios

Τέχνες 24.07.2025
Διάρκεια: 17 Ιουλίου – 28 Σεπτεμβρίου 2025

Faithless live στο ΟΑΚΑ

Μουσική 24.07.2025
Ο.Α.Κ.Α.από 06/09 έως 07/0945

Το κρητικό χωριό που μεταμορφώνεται σε σκηνή, κι εσύ είσαι ο θεατής ‑ περιηγητής

Φεστιβάλ 23.07.2025
H απίθανη περίπτωση της Κερά Μια Σκηνή

Ανοιχτό μέχρι τα μεσάνυχτα το Μουσείο Ακρόπολης για την Πανσέληνο του Αυγούστου

Τέχνες 22.07.2025
Υδάτινες διαδρομές: το νερό από τη φύση στον μύθο και την πόλη

To Αγοραφοβικό Φεστιβάλ 2025 ανακοινώνει το φετινό πρόγραμμά του

Μουσική 20.07.2025
ΠΟΛΛΑΠΛΟΙ ΧΩΡΟΙαπό 26/09 έως 27/09

Sneakerness Athens 2025

Cityλάιφ 17.07.2025
ΓΗΠΕΔΟ TAE KWON DO ΦΑΛΗΡΟαπό 10/10 έως 12/106

Το νέο διεθνές τζαζ φεστιβάλ του καλοκαιριού στο Θέατρο Πέτρας

Φεστιβάλ 16.07.2025
ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΤΡΑΣαπό 20/07 έως 22/07

Αποστολή εξετελέσθη στο Plastiras Lake Festival: Τρία μερόνυχτα μουσικής, φύσης και ανεμελιάς

Φεστιβάλ 15.07.2025
Μουσική, λίμνη και camping: Το φεστιβάλ που έγινε η νέα μας καλοκαιρινή συνήθεια