Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν περιμένει παθητικά να δει τι συμβαίνει γύρω του. Αντίθετα, λειτουργεί σαν ένας εξελιγμένος “προβλέψιμος υπολογιστής”, που προσπαθεί συνεχώς να μαντέψει τι θα δει στη συνέχεια.

Και όταν πρόκειται για πρόσωπα που μας ενδιαφέρουν, ειδικά για κάποιον που μας αρέσει, αυτός ο μηχανισμός γίνεται ακόμη πιο έντονος. Σύμφωνα με νευροεπιστημονικές μελέτες, το μυαλό μας δημιουργεί μικρο - προβλέψεις για τις εκφράσεις, τις κινήσεις και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του περίπου δύο φορές το δευτερόλεπτο.

Αυτό συμβαίνει γιατί ο εγκέφαλος αποδίδει τεράστια σημασία στα πρόσωπα που μας ελκύουν. Τα αρχεία μνήμης, τα συναισθηματικά κέντρα και το οπτικό σύστημα “συνεργάζονται” για να συνθέσουν μπροστά μας μια εικόνα η οποία δεν είναι μόνο πραγματική, αλλά και προβλεπόμενη. Για τον εγκέφαλο, η ακρίβεια σε αυτό το επίπεδο μπορεί να σημαίνει καλύτερη κατανόηση των προθέσεων του άλλου, πιο άμεση αντίδραση σε ένα χαμόγελο ή μια αλλαγή διάθεσης, και ενίσχυση της κοινωνικής σύνδεσης.

Οι μικρο - προβλέψεις αυτές δεν είναι τυχαίες, βασίζονται σε εκατοντάδες λεπτομέρειες που έχουμε ήδη καταγράψει υποσυνείδητα: πώς ανασηκώνει τα φρύδια, πώς αλλάζει η ματιά του όταν σκέφτεται, πώς κινούνται οι μύες στον λαιμό και στο στόμα του όταν μιλάει. Κάθε φορά που τον κοιτάμε, ο εγκέφαλος συγκρίνει αυτό που βλέπει με αυτό που περίμενε να δει και αν υπάρχει απόκλιση, αναπροσαρμόζει άμεσα την “πρόβλεψη”.

Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η διαδικασία είναι τόσο γρήγορη και τόσο βαθιά ριζωμένη, που δεν την αντιλαμβανόμαστε καν. Το μόνο που νιώθουμε είναι μια “παράξενη οικειότητα” με το άτομο που μας αρέσει. Μια αίσθηση ότι “προλαβαίνουμε” τις εκφράσεις του, ότι συγχρονιζόμαστε μαζί του, ότι υπάρχει μια αόρατη ροή μεταξύ μας. Ουσιαστικά, ο εγκέφαλός μας προσπαθεί να δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες για να έρθουμε πιο κοντά.

Αυτή η νευροβιολογική λεπτομέρεια εξηγεί επίσης γιατί ένα βλέμμα μπορεί να μας αποσυντονίσει πλήρως όταν είμαστε ερωτευμένοι: οι προβλέψεις μας καταρρέουν, το σύστημα “ανανέωσης” δουλεύει πολύ πιο γρήγορα από το συνηθισμένο και όλα μοιάζουν πιο έντονα, πιο δυνατά, σχεδόν κινηματογραφικά. Ο έρωτας, λοιπόν, δεν είναι μόνο θέμα καρδιάς, είναι και ένα περίτεχνο παιχνίδι πρόβλεψης, αλγορίθμων και νευρωνικών κυμάτων που πυροδοτούνται κάθε φορά που κοιτάμε το πρόσωπο που μας μαγνητίζει.