Όχι, δεν είναι αστείο. Πριν γίνει η μηχανή αναζήτησης που χρησιμοποιούμε καθημερινά, η Google είχε ένα όνομα που θύμιζε περισσότερο σπα παρά τεχνολογία. Αλλά πίσω από αυτή την παράξενη επιλογή κρύβεται μια συναρπαστική ιστορία για το πώς ξεκίνησε μια από τις πιο ισχυρές εταιρείες του κόσμου.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, οι Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν ήταν δύο μεταπτυχιακοί φοιτητές στο Στάνφορντ που προσπαθούσαν να λύσουν ένα τεράστιο πρόβλημα: πώς οργανώνεις το χαοτικό, αχανές διαδίκτυο. Το project τους βασιζόταν στη μελέτη των backlinks, δηλαδή των συνδέσμων που οδηγούν σε μια ιστοσελίδα. Η ιδέα τους ήταν ότι όσο περισσότερα και όσο πιο αξιόπιστα ήταν αυτά τα «back links», τόσο πιο σημαντική ήταν η σελίδα.

Και έτσι προέκυψε το όνομα BackRub: ένα σύστημα που «έτριβε την πλάτη» του ιστού για να βρει τι αξίζει πραγματικά. Παρά το αστείο όνομα, ο τρόπος λειτουργίας του project ήταν επαναστατικός. Ο αλγόριθμος PageRank κατάφερε να αξιολογεί τις ιστοσελίδες με πολύ υψηλότερη ακρίβεια από οτιδήποτε υπήρχε τότε, κι αυτό ήταν το σημείο μηδέν της μελλοντικής Google.

Ωστόσο, οι δημιουργοί κατάλαβαν γρήγορα ότι το όνομα BackRub δεν μπορούσε να στηρίξει το μέγεθος του οράματός τους. Το 1997 αναζήτησαν κάτι που να συμβολίζει την απεραντοσύνη της πληροφορίας. Έτσι γεννήθηκε το Google, παραλλαγή της μαθηματικής λέξης googol (10¹⁰⁰), ένας αριθμός τόσο μεγάλος που εκφράζει την ίδια την ιδέα ενός απεριόριστου διαδικτύου.

Το αστείο φοιτητικό project εξελίχθηκε σε μια εταιρεία που άλλαξε κάθε πτυχή της ζωής μας, από το πώς βρίσκουμε πληροφορίες μέχρι το πώς χαρτογραφούμε τον κόσμο. Κι όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα, έναν αλγόριθμο… και ένα όνομα που κανείς δεν θα φανταζόταν ότι θα γίνει το θεμέλιο της πιο διάσημης λέξης στο web.