Η ποίηση συχνά χρειάζεται στίχους, ρίμες και μεγάλα συναισθήματα για να συγκινήσει. Και όμως, το πιο σύντομο ποίημα που γράφτηκε ποτέ αποτελείται από μόλις δύο λέξεις.

Και αυτές ειπώθηκαν αυθόρμητα, χωρίς χαρτί ή προετοιμασία, από τον άνθρωπο που κάποτε αυτοαποκαλούσε τον εαυτό του «τον σπουδαιότερο όλων των εποχών», τον Muhammad Ali.

Η στιγμή στο Χάρβαρντ

Ήταν το 1975 όταν ο θρυλικός πυγμάχος επισκέφθηκε το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ για να μιλήσει σε μια εκδήλωση αποφοίτων. Μετά την ομιλία του, γεμάτη χιούμορ, πολιτικά σχόλια και έμπνευση, ένας φοιτητής τον ρώτησε από το ακροατήριο:
«Μπορείτε να μας πείτε το πιο σύντομο ποίημα στον κόσμο;»

Ο Ali χαμογέλασε. Κοίταξε γύρω του, έκανε μια παύση και, χωρίς να χάσει το ρυθμό του, είπε: “Me. We.”

Δύο λέξεις. Ένα “εγώ” και ένα “εμείς”. Και το ακροατήριο ξέσπασε σε χειροκροτήματα.

“Me. We.”: Από την ατομικότητα στη συλλογικότητα

Το ποίημα του Ali, αν και ακούγεται απλό, συμπυκνώνει κάτι πολύ πιο μεγάλο: την πορεία από την ατομικότητα προς τη συλλογικότητα. Από το “εγώ” που αγωνίζεται, στο “εμείς” που ενώνεται.

Σε δύο μόλις συλλαβές, ο Ali μίλησε για τον πυρήνα της ανθρώπινης εμπειρίας — για το πώς η προσωπική δύναμη αποκτά νόημα μόνο όταν συνδέεται με τους άλλους.

Η γέννηση της micro - ποίησης

Η φράση του Ali θεωρείται το πρώτο δείγμα micro - poetry όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα, σύντομα, πυκνά ποιητικά στιγμιότυπα που λειτουργούν περισσότερο ως σκέψη ή συναίσθημα παρά ως παραδοσιακή ποίηση.

Σε έναν κόσμο που γράφει ποιήματα στο Twitter και στα captions, το “Me. We.” μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ.

Δύο λέξεις που αρκούν

Το πιο μικρό ποίημα του κόσμου δεν γράφτηκε για να γίνει διάσημο. Γράφτηκε για να υπενθυμίσει πως, όσο σπουδαίος κι αν είναι κάποιος, η πραγματική του δύναμη βρίσκεται στην ένωση, στη συλλογικότητα, στην ανθρωπιά, στο “εμείς”.

Και ίσως, τελικά, αυτό να είναι το πιο όμορφο μάθημα που μπορεί να κρύβουν δύο λέξεις.