Η ¶λμπα Σέρα ήταν μια όμορφη χορεύτρια, που μάγευε τα πλήθη σε κέντρο της Βηρυτού τη δεκαετία του '50.

Εκτελούσε χορευτικό πρόγραμμα ελαφριάς γαλλικής και ελληνικής μουσικής και μιας και είχε τόσο μεγάλη πέραση, αποδέχτηκε μια επαγγελματική πρόταση από έναν πλούσιο ¶ραβα, που της πρότεινε να χορέψει σε μια εκδήλωση.

Όμως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά. Οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού στο οποίο εργαζόταν ανήκαν σε σπείρα σωματεμπόρων και πούλησαν την άτυχη κοπέλα στον ¶ραβα, που την πήρε στο χαρέμι του. 

Όπως αναφέρει και η «Μηχανή του Χρόνου», υπήρχε και συμφωνητικό, το οποίο ανέφερε ότι η ¶λμπα θα εξακολουθούσε να ανήκει στο κέντρο και δεν είχε κανένα δικαίωμα να φύγει από τη χώρα στην οποία θα την οδηγούσε ο ¶ραβας. Όταν η Εταιρία Προστασίας Θυμάτων Σωματεμπορίας ερεύνησε το θέμα, δεν κατέληξε πουθενά. Μαθεύτηκε απλώς, πως ο συγκεκριμένος όντως είχε στο χαρέμι του μια Ευρωπαία.

Λίγο καιρό μετά, η ¶λμπα Σέρα βρέθηκε νεκρή στο χωριό Ζάχλα, στον κεντρικό δρόμο που ένωνε τη Δαμασκό με τη Βηρυτό.

Πολλές κοπέλες από την Ευρώπη έπεσαν θύματα σωματεμπορίας και χάνονταν για πάντα από τον κόσμο.