Σήμερα θεωρούμε αυτονόητο ότι μπορούμε να ρυθμίσουμε το ξυπνητήρι μας σε όποια ώρα θέλουμε και μάλιστα να βάλουμε πολλαπλές ειδοποιήσεις, να διαλέξουμε ήχο ή ακόμα και να μας «ξυπνάει» με φως. Όμως το πρώτο ξυπνητήρι στην ιστορία απείχε πολύ από αυτή την πολυτέλεια.

Το 1787, ο Αμερικανός Levi Hutchins, ωρολογοποιός από το Νιου Χάμσαϊρ, κατασκεύασε μια περίεργη συσκευή για προσωπική χρήση. Ήθελε να ξυπνάει κάθε μέρα στις 4 το πρωί, για να προλαβαίνει τις δουλειές του, και έτσι τροποποίησε ένα ρολόι ώστε να χτυπά καμπανάκι ακριβώς εκείνη την ώρα. Δεν υπήρχε κανένας μηχανισμός ρύθμισης, είτε ήθελες είτε όχι, το ρολόι «αποφάσιζε» ότι η μέρα σου ξεκινούσε στις 4.

Η εφεύρεση του Hutchins δεν βγήκε ποτέ στο εμπόριο. Παρέμεινε ένα είδος προσωπικού πειράματος που εξυπηρετούσε αποκλειστικά τον ίδιο, ίσως και να αποθάρρυνε οποιονδήποτε άλλο, αφού λίγοι άνθρωποι θα ήθελαν να ξυπνούν μόνιμα μέσα στη νύχτα. Ωστόσο, το ξυπνητήρι του έβαλε τα θεμέλια για μια συσκευή που σύντομα θα άλλαζε την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων.

Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν έξι δεκαετίες για να εμφανιστούν τα πρώτα ρυθμιζόμενα ξυπνητήρια, στα μέσα του 19ου αιώνα, και να ξεκινήσει η μαζική τους διάδοση. Από εκεί και πέρα, το ξυπνητήρι έγινε σύμβολο της βιομηχανικής εποχής, με τους εργάτες να βασίζονται σε αυτό για να ξυπνούν εγκαίρως για τη δουλειά στο εργοστάσιο.

Σήμερα, τα ξυπνητήρια έχουν εξελιχθεί σε εφαρμογές κινητών που καταγράφουν τις φάσεις του ύπνου, σε «έξυπνα» φώτα που μιμούνται την ανατολή του ήλιου ή σε ηχεία που παίζουν μουσική. Κι όμως, η αρχή έγινε με έναν επίμονο ήχο στις 4 τα ξημερώματα...