Ο Νικ Μητρόπουλος, ένας από τους στενότερους συνεργάτες του πρώην κυβερνήτη της Μασαχουσέτης, Μάικλ Δουκάκη, πέθανε στην Βοστώνη σε ηλικία 73 ετών. Ήταν καθοριστική μορφή στην πολιτική σκηνή, ιδιαίτερα για την ελληνοαμερικανική κοινότητα.

Γεννημένος στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, ο Μητρόπουλος ήταν το τρίτο παιδί της Κάθριν και του Θεόδωρου Μητρόπουλου. Μετά την αποφοίτησή του από το Cambridge Rindge and Latin School, συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και ολοκλήρωσε ένα δεύτερο πτυχίο στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, σύμφωνα με το greekreporter.

Συμμετείχε στην πρωτοβουλία που οδήγησε στη δημιουργία απευθείας πτήσης μεταξύ Αθήνας και Βοστώνης από την Delta Air Lines από τον Μάιο του 2022. Παρέμεινε ενεργός στην πολιτική με τους Δημοκρατικούς μέχρι το τέλος.

Η ανάρτηση Πιερρακάκη

Σε ανάρτησή του, ο υπουργός Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης, αποχαιρετά τον Νικ Μητρόπουλο, επισημαίνοντας τη σημαντική του προσφορά στην ελληνοαμερικανική κοινότητα και το έργο του ως μέντορα και φίλου για πολλούς νέους Έλληνες.

«Ο Νικ Μητρόπουλος δεν ήταν απλώς μια εμβληματική μορφή της ελληνοαμερικανικής κοινότητας. Ήταν ένας άνθρωπος που ακούμπησε και άλλαξε πολλές ζωές» ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός στην ανάρτησή του. Αναφερόμενος στα φοιτητικά του χρόνια, ο Πιερρακάκης περιέγραψε τον Νικ Μητρόπουλο ως μέντορα που εξελίχθηκε σε φίλο.

«Η ιστορία θα τον θυμάται ως τον πιο στενό συνεργάτη του Μάικλ Δουκάκη στην προεδρική εκστρατεία του 1988 και στα χρόνια που ακολούθησαν» σημείωσε ο υπουργός, αναγνωρίζοντας τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ, αλλά και την ακαδημαϊκή του πορεία, ιδίως στη Σχολή Κένεντι του Χάρβαρντ.

Ο Κυριάκος Πιερρακάκης τόνισε τη βαθιά αγάπη του Νικ για την Ελλάδα, η οποία υπήρξε ανιδιοτελής και αφοσιωμένη, χωρίς καμία πρόθεση για αντάλλαγμα.

Αναλυτικά η ανάρτηση του υπουργού:

«Ο Νικ Μητρόπουλος δεν ήταν απλώς μια εμβληματική μορφή της ελληνοαμερικανικής κοινότητας. Ήταν ένας άνθρωπος που ακούμπησε και άλλαξε πολλές ζωές.

Στα φοιτητικά μου χρόνια ήταν πάντα εκεί. Για εμένα, όπως και για πολλούς νέους Έλληνες, ο Νικ υπήρξε μέντορας — που στην πορεία έγινε φίλος. Με μια κουβέντα ενθάρρυνσης, με μια συμβουλή, με εκείνη τη διακριτική αλλά βαθιά παρουσία που σε σημάδευε.

Η ιστορία θα τον θυμάται ως τον πιο στενό συνεργάτη του Μάικλ Δουκάκη στην προεδρική εκστρατεία του 1988 και στα χρόνια που ακολούθησαν. Και αμέσως μετά, ως μια χαρακτηριστική φυσιογνωμία στο Χάρβαρντ, στη Σχολή Κένεντι, όπου άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα σε μια ολόκληρη γενιά φοιτητών.

Στο δημόσιο βήμα που κέρδισε με το έργο του, εξέφρασε τη βαθιά του αγάπη για την Ελλάδα. Μια αγάπη ανιδιοτελή, χωρίς αντίκρυσμα, χωρίς να περιμένει τίποτα σε αντάλλαγμα. Ήταν πατριώτης της διασποράς σε όλο του το είναι.

Η ελληνοαμερικανική κοινότητα είναι πιο φτωχή χωρίς τον Νικ. Αλλά η μνήμη του θα μείνει ζωντανή — γιατί έμαθε σε πολλούς ότι η πολιτική και η ζωή αποκτούν νόημα μόνο όταν ασκούνται με ακεραιότητα, ανθρωπιά και αγάπη για την πατρίδα».