Η διαφορά ανάμεσα στο «καλομαθημένος» και το «κακομαθημένος» βρίσκεται λιγότερο στις συνθήκες ζωής του ατόμου και περισσότερο στο πώς αυτές διαμόρφωσαν τη συμπεριφορά του και, φυσικά, στο πώς ο ομιλητής επιλέγει να τον χαρακτηρίσει.

Καλομαθημένος είναι εκείνος που έχει συνηθίσει σε άνεση, ευκολίες και ευνοϊκές συνθήκες. Απολαμβάνει τα καλά της ζωής και ίσως να μην έχει βρεθεί ποτέ αντιμέτωπος με σοβαρές στερήσεις. Ο όρος δεν είναι απαραίτητα μειωτικός, αλλά μπορεί απλώς να δηλώνει ότι το άτομο μεγάλωσε ή έζησε σε περιβάλλον χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες.

Κακομαθημένος, αντίθετα, είναι ο άνθρωπος που όχι μόνο έμαθε να ζει με ανέσεις, αλλά και να τις απαιτεί, χωρίς να δέχεται εύκολα το «όχι» ως απάντηση. Συνήθως προκύπτει από υπερβολική περιποίηση, έλλειψη ορίων και απουσία εκπαίδευσης στην αποδοχή της απογοήτευσης. Ο όρος φέρει σαφώς αρνητική χροιά και υποδηλώνει έλλειψη πειθαρχίας ή αυτοσυγκράτησης.

Με απλά λόγια: κάθε κακομαθημένος είναι και καλομαθημένος, αλλά δεν είναι κάθε καλομαθημένος, κακομαθημένος. Η διαφορά βρίσκεται στο αν οι ανέσεις μετατράπηκαν σε απλή συνήθεια ή σε αδιάλλακτη απαίτηση.