Μετά από χιλιάδες χρόνια ανάπτυξης, σχετικά ασφαλείς και αξιόπιστοι τρόποι για την πρόληψη ανεπιθύμητων κυήσεων είναι ευρέως διαθέσιμοι.

Αλλά πριν από την εφαρμογή των σύγχρονων μεθόδων αντισύλληψης, πολλά άλλα αντισυλληπτικά εφευρέθηκαν, δοκιμάστηκαν και είτε υιοθετήθηκαν είτε απορρίφθηκαν. Σε αυτό το άρθρο, επανεξετάζουμε τις πρώιμες στρατηγικές για τον έλεγχο των κυήσεων πριν από τις εφευρέσεις του σήμερα.

Στην αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή εποχή, το σίλφιο, ένα φυτό που χρησιμοποιείται γενικά για καρύκευμα, ανακαλύφθηκε πως είχε αντισυλληπτικά αποτελέσματα. Πόσο αποτελεσματικό ήταν στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να πούμε. Γνωρίζουμε ότι το σίλφιο άξιζε περισσότερο από το βάρος του σε ασήμι και ως εκ τούτου συλλέχθηκε μέχρι να εξαφανιστεί.

Μετά την εξαφάνιση του σίλφιου, η ασαφετίδα, το αποξηραμένο μέρος που λαμβάνεται από τη ρίζα των φυτών του είδους Ferula, άρχισε να χρησιμοποιείται ως αντικατάσταση. Ωστόσο, η κατανάλωση υπερβολικής δόσης ασαφετίδας θα μπορούσε να είναι θανατηφόρα.

Άλλες κοινωνίες έχουν τεκμηριωθεί ότι χρησιμοποίησαν πέτρες και σκόρδο για να μπλοκάρουν την κολπική δίοδο, μια πρακτική γνωστή και ως αντισύλληψη με φραγμό. Άλλες επέλεξαν να εφαρμόσουν βύσματα από γρασίδι, ύφασμα ή θαλάσσια σφουγγάρια. Η μέθοδος που προτάθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. από τον Ιπποκράτη, ο οποίος συχνά αποκαλείται «ο πατέρας της Δυτικής ιατρικής», ήταν πιο περίτεχνη. Ο θρυλικός γιατρός πρότεινε ότι οι γυναίκες μπορούσαν να πίνουν χάλκινο αλμυρό νερό για να αποτρέψουν την εγκυμοσύνη και μάλιστα ισχυρίστηκε ότι οι επιπτώσεις του τοξικού παρασκευάσματος θα διαρκούσαν για έναν ολόκληρο χρόνο.

Η μέθοδος του Ιπποκράτη δεν ήταν η μόνη αμφισβητήσιμη. Ο Έλληνας γιατρός και γυναικολόγος Σωρανός της Εφέσου δήλωσε τον 2ο αιώνα μ.Χ. ότι οι γυναίκες πρέπει να κρατούν την αναπνοή τους κατά τη διάρκεια του σeξ και να φτερνίζονται μετά για να αποβάλλουν το σπέρμα. Επιπλέον, συμβούλευσε τις γυναίκες να πηδούν προς τα πίσω επτά φορές.

Άλλες αναξιόπιστες μέθοδοι, όπως η διακοπή της εκσπερμάτισης, χρησιμοποιούνταν επίσης ευρέως και θεωρούνταν αρκετά ακίνδυνες αλλά όχι πολύ αξιόπιστες. Λόγω της δυσφορίας, των δυσκολιών και της πιθανότητας σφάλματος αυτών των αρχαίων μεθόδων, η αναζήτηση καλύτερων αντισυλληπτικών λύσεων συνεχίστηκε μέχρι που φτάσαμε στο σήμερα, όπου η αντισύλληψη μπορεί να γίνει αποτελεσματικά με διάφορους τρόπους.