Βρίσκεστε στη μέση μιας πτήσης. Το μπουκάλι νερού σας είναι άδειο. Θέλοντας να είστε φιλικοί προς το περιβάλλον και να μην ζητήσετε άλλο πλαστικό μπουκάλι, κατευθύνεστε στην τουαλέτα του αεροπλάνου για να το ξαναγεμίσετε.

Λίγο πριν πιείτε μια γουλιά, βλέπετε μια πινακίδα που σας προειδοποιεί να μην καταπιείτε το νερό της βρύσης. Επιστρέφετε στη θέση σας, με ξερό στόμα. Ένα μωρό αρχίζει να ουρλιάζει στο πρόσωπό σας. Βυθίζεστε στη θέση σας.

Ενώ είναι αλήθεια ότι τα αεροπορικά ταξίδια μπορούν να προκαλέσουν ήπια αφυδάτωση, οι καμπίνες έχουν συνήθως χαμηλή υγρασία, η οποία μπορεί να στεγνώσει το λαιμό και τα ιγμόρεια σας, δεν πρέπει να σβήνετε τη δίψα σας από μια βρύση αεροπλάνου. Ο λόγος; Το νερό του αεροπλάνου είναι απολύτως αηδιαστικό.

Σε μια ανάλυση ποιότητας νερού του 2019 που διεξήχθη από το Κέντρο Πολιτικής Τροφίμων του Hunter College NYC στο Πανεπιστήμιο της Πόλης της Νέας Υόρκης και την ιστοσελίδα υπεράσπισης των καταναλωτών Diet Detective, το νερό που ανακτάται από μεγάλες αεροπορικές εταιρείες βρέθηκε μολυσμένο με E. coli καθώς και άλλα κολοβακτηρίδια (δεν είναι όλα τα κολοβακτηρίδια επιβλαβή, αν και η παρουσία τους μπορεί να υποδηλώνει την ύπαρξη άλλων, δυνητικά επικίνδυνων παθογόνων). Το νερό, το οποίο αποθηκεύεται στις δεξαμενές των αεροσκαφών, προέρχεται από διάφορες τοποθεσίες ανάλογα με το πότε πρέπει να ξαναγεμιστούν οι δεξαμενές. Το νερό μπορεί επίσης να στεγάζεται ή να μεταφέρεται σε δοχεία που δεν συμμορφώνονται με καμία υγειονομική πολιτική.

Επειδή αυτά τα κανάλια είτε δεν επιβλέπονται επαρκώς είτε δεν παρακολουθούνται καθόλου, δεν υπάρχει σύστημα με το οποίο να μπορεί να αξιολογηθεί το νερό που μεταφέρεται σε ένα αεροπλάνο για παθογόνους οργανισμούς. Ούτε υπάρχει κάποιο αξιόπιστο πρωτόκολλο για τις αεροπορικές εταιρείες να καθαρίζουν συχνά τις δεξαμενές αποθήκευσης νερού. Το τελικό αποτέλεσμα; Βρώμικο νερό βρύσης που λίγοι θα συνιστούσαν για πόση. Και ναι, αυτό περιλαμβάνει τον καφέ και το τσάι που παρασκευάζονται με νερό δεξαμενής.

Στην πραγματικότητα, πολλοί ειδικοί είναι επιφυλακτικοί ως προς τη χρήση της βρύσης του μπάνιου του αεροπλάνου ακόμη και για πλύσιμο των χεριών, αν και αυτό μπορεί να είναι αναπόφευκτο ανάλογα με τις δραστηριότητές κάποιου.

Πού είναι λοιπόν η παράβλεψη; Το 2011, οι ΗΠΑ εισήγαγαν τον Κανόνα Πόσιμου Νερού των Αεροπορικών Εταιρειών, ο οποίος επιβάλλει τακτικούς ελέγχους για την παρουσία βακτηρίων και τον καθαρισμό των δεξαμενών. Η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος (EPA) είναι υπεύθυνη για την παρακολούθηση της ποιότητας του νερού στα αεροπλάνα, αλλά σπάνια επιβάλλει πρόστιμα όταν διαπιστώνονται παραβάσεις. Το χειρότερο είναι ότι οι κανονισμοί είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοδιοικούμενοι: Εναπόκειται στις αεροπορικές εταιρείες να συλλέγουν τα δικά τους δείγματα, όχι σε τρίτους.

Εφόσον υπάρχουν βακτήρια, φαίνεται ότι θα έπρεπε να ακούμε περισσότερα για ασθένειες που σχετίζονται με το νερό στα αεροπλάνα, αλλά οι ειδικοί μπορεί να μην αποδίδουν πάντα τα κρούσματα στην παροχή νερού. Σύμφωνα με τον συγγραφέα της μελέτης, Δρ. Charles Platkin, είναι πιθανό οι γαστρεντερικές ασθένειες που σχετίζονται με το νερό να αποδίδονται λανθασμένα στα τρόφιμα των αεροπλάνων.

Είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε εμφιαλωμένο νερό για πόση και ίσως ακόμη και εμφιαλωμένο νερό για ξέπλυμα των χεριών, εάν θέλετε να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί ή έχετε εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που σας αρέσουν στα ταξίδια, αλλά το νερό κατά τη διάρκεια της πτήσης δεν πρέπει να είναι ένα από αυτά.