Προς το τέλος κάθε ημιχρόνου ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, ο τέταρτος διαιτητής στην πλάγια γραμμή υψώνει μια φωτεινή πινακίδα πάνω από το κεφάλι του που εμφανίζει έναν αριθμό.

Αυτός ο μαγικός αριθμός υποδεικνύει πόσο χρόνο καθυστέρησης έχει αποφασίσει να προσθέσει ο επικεφαλής διαιτητής στο ημίχρονο των 45 λεπτών. Αλλά πώς υπολογίζεται αυτό;

Το τι συνιστά κάτι άξιο χρόνου καθυστέρησης ποικίλλει από πρωτάθλημα σε πρωτάθλημα, αλλά σε διοργανώσεις της FIFA όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο διαιτητής έχει την ευθύνη να παρακολουθεί πόσος χρόνος έχει δαπανηθεί για αλλαγές, τραυματισμούς και θεραπεία τραυματισμών, σπατάλη χρόνου και "οποιαδήποτε άλλη αιτία". Οι διαιτητές συνήθως παρακολουθούν τη διάρκεια αυτών των περιπτώσεων στα ρολόγια χειρός τους και στη συνέχεια, με λίγα λεπτά να απομένουν στον βασικό αγώνα, ενημερώνουν τον τέταρτο διαιτητή για τον χρόνο που έχουν αποφασίσει, ώστε να μπορούν να ενημερώσουν τους παίκτες, τους προπονητές και τους οπαδούς μέσω του προαναφερθέντος πίνακα. Οι διαιτητές μπορούν να προσθέσουν περισσότερο χρόνο στη μέση του χρόνου καθυστέρησης εν κινήσει, εάν συμβεί κάτι που το απαιτεί.

Η προέλευση του χρόνου καθυστέρησης είναι προς συζήτηση. Μια ιστορία που αναφέρεται ευρέως, αλλά πιθανώς είναι απόκρυφη, προέρχεται από την Αγγλία του 1891. Η Άστον Βίλα προηγούνταν με 1-0 εναντίον της Στόουκ Σίτι, όταν ένας παίκτης της Βίλα σκόπιμα έδιωξε την μπάλα από το γήπεδο, ώστε το χρονόμετρο να τελειώσει πριν η Στόουκ Σίτι καταφέρει να ανακτήσει την μπάλα που είχε χαθεί. Έκτοτε, οι διαιτητές είχαν τη δυνατότητα να προσθέσουν χρόνο για να εξισορροπήσουν τυχόν μελλοντικές απάτες.

Έτσι, αν η αγαπημένη σας ομάδα έχει χάσει ποτέ λόγω γκολ στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων, ίσως να κατηγορήσετε την Άστον Βίλα.