Σε μια εξομολόγηση από καρδιά για τη στήριξη που λαμβάνει από τον σύζυγό της, Κώστα Μπακογιάννη και τους προβληματισμούς που είχε στην αρχή της γνωριμίας τους μίλησε η Σία Κοσιώνη στο περιοδικό InStyle και στη δημοσιογράφο Ξένια Ιωάννου.

Είναι ένα μήνυμα που θέλω να περάσω και από αυτή τη συνέντευξη. Προφανώς υπογραμμίζω την προσπάθεια και την ανάγκη αφοσίωσης. Τίποτα δε γίνεται χωρίς μάχη, τίποτα δε γίνεται χωρίς τρομερή δουλειά, όπως τίποτα δε γίνεται χωρίς αρχές, αλλά θέλω να πω ότι κάπου πρέπει να παίρνουμε και ένα μπρέικ και να λέμε και ένα μπράβο στον εαυτό μας, να του δίνουμε λίγο καύσιμο για να μπορεί να συνεχίσει. Εμένα σε αυτό το πράγμα με έχει βοηθήσει πάρα πολύ και ο άντρας μου.

Τον καθοδηγεί ο χαρακτήρας του ή το συναίσθημά του σε αυτό;

Είναι ένας άνθρωπος που είναι πάρα πολύ κοντά μου, είναι ο άνθρωπος με τον οποίο ζω, είναι ο άνθρωπος οποίος με παρατηρεί καθημερινά και είναι ο άνθρωπος που θέλει να είμαι καλά. Επομένως, με έχει βοηθήσει πολύ στο να σταματάω, να κάνω ένα βήμα πίσω, να βλέπω τον εαυτό μου, ποια είμαι, πως είμαι, πως λειτουργώ και να του λέω και κανένα μπράβο καμιά φορά.

Αυτά που λέμε ισχύουν μόνο για τον επαγγελματικό τομέα ή είσαι από τους ανθρώπους που τα δίνουν όλα για τους αγαπημένους τους και αφήνουν τον εαυτό τους λίγο πιο πίσω;

Τα δίνω όλα για τους αγαπημένους μου. Όχι, μου το λέει γενικώς, ότι πρέπει και κάπου να ξεκουράζομαι και να επιβραβεύω τον εαυτό μου και ορισμένες φορές να κάθομαι και στις δάφνες μου. Δηλαδή, ξέρεις, κάνεις μία επιτυχία και λες «ήμουν καλός, δεν ήμουν, μήπως αυτό, μήπως εκείνο…» Ρε παιδί μου, πες ένα μπράβο στον εαυτό σου, κάτσε και λίγο να χαρείς την επιτυχία σου.

Υπάρχουν φαντάζομαι, και φάσεις όπου είστε και οι δύο πιεσμένοι.

Ε, κατά βάση. Σχεδόν πάντα είμαστε και οι δύο πιεσμένοι.

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης η Σία Κοσιώνη αναφέρθηκε και στη βραδιά των δημοτικών εκλογών και τον τρόπο που διαχειρίστηκε την ήττα του συζύγου της ενώ βρισκόταν στον τηλεοπτικό αέρα.

Ήταν δύσκολο, αλλά εκείνη τη στιγμή λειτουργείς επαγγελματικά, παίρνεις την απόφαση. Ότι κι αν είναι, ξέρεις, έχεις άλλες πέντε ώρες «αέρα», οπότε δεν έχεις δυνατότητα ούτε να στεναχωρηθείς, ούτε να δείξω ότι στεναχωριέσαι, ούτε τίποτα. Ο άνθρωπος σου ξέρει ότι είσαι στον «αέρα», επομένως δεν έχει την απαίτηση εκείνη τη στιγμή να πετάξεις τα μικρόφωνα και να πας δίπλα του. Αυτό που με δυσκόλεψε περισσότερο δεν ήταν η διαχείριση του «αέρα», γιατί έχω περάσει βαριά εκπαίδευση χειραγώγησης των συναισθημάτων. Αυτό που ήταν δύσκολο ήταν μια πλημμύρα μίσους που ένιωσα.

Ηδονής σχεδόν;

Ναι, ιδανικού μίσους που εξέπεμψαν κάποιοι άνθρωποι εκείνο το βράδυ, το οποίο είναι οριακά κακοποιητικό. Και σου λέω για οριακά κακοποιητικό και όχι σκέτο κακοποιητικό γιατί δεν έχω επιτρέψει εγώ να με κακοποιήσει. Όχι ότι δεν έχει κακοποιητική πρόθεση, ότι δε σε δοκιμάζει, αλλά καταλήγει να μην είναι κακοποιητικό γιατί πέφτει στο κενό.

Όταν ξεκίνησε το φλερτ με τον σύζυγό σου, σε προβλημάτισε το όνομα Κώστας Μπακογιάννης;

Ναι, με προβλημάτισε.

Σκέφτηκες κάποια στιγμή να κάνεις πίσω;

Ναι, μόνο πίσω. Όταν άρχισα να συνειδητοποιώ ότι ερωτεύομαι τον Κώστα, προφανώς και η πρώτη μου αντίδραση ήταν «όχι, δε θα τον ερωτευτείς». Προσπάθησα να επιβληθώ στον εαυτό μου και να πω «όχι πάρ’ το αλλιώς». Φυσικά και το σκέφτηκα όλο αυτό το πράγμα. Και βέβαια ήταν κάτι που το συζητήσαμε. Δεν μπορείς όμως να τον παλέψεις τον έρωτα. Πάντα χάνεις. Αλλά ήρθε, εξελίχθηκε τόσο φυσιολογικά και τόσο γλυκά, σαν το νεράκι αυτή η σχέση που δε θα το άλλαζα με τίποτα. Είχα ήδη πολλά χρόνια που έκανα το κεντρικό δελτίο όταν γνώρισα τον Κώστα, είχα πολλά χρόνια στη δημοσιογραφία και είχα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και στο επαγγελματικό μου κριτήριο.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του που αγαπάς ιδιαιτέρως;

Ότι με κάνει να νιώθω πάρα πολύ αισιόδοξη.

Είσαι ευτυχισμένη; Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό εδώ που είσαι;

Θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο εδώ που είμαι. Ευχαριστώ το Θεό για όσα έχω.