Οι γάτες του σπιτιού μοιράζονται το 95,6% του DNA τους με τις τίγρεις, αλλά παρά το πόσο αξιολάτρευτες μπορεί να είναι, οι περισσότεροι άνθρωποι πιθανότατα δεν θα ήθελαν τη δεύτερη ως κατοικίδιο. Ενώ οι μεγάλες γάτες και οι γούνινοι φίλοι μας έχουν πολλά κοινά πράγματα, μια από τις κύριες διαφορές είναι ότι πριν από πολλά χρόνια, οι άνθρωποι εξημέρωσαν με επιτυχία τις Felis catus. Πώς έγινε όμως;

Για να καταλάβετε πώς οι γάτες έγιναν κατοικίδια, πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνει για ένα είδος να εξημερώνεται. Το βιβλίο του επιστήμονα και συγγραφέα Jared Diamond του 1997 «Guns, Germs, and Steel», απαριθμεί αποτυχημένες απόπειρες εξημέρωσης σε ζέβρες στη Νότια Αφρική του 19ου αιώνα, γαζέλες στην Εύφορη Ημισέληνο, μικρά γκρίζλι στην Ιαπωνία και τσιτάχ στην Ινδία. «Από τα 148 μεγάλα άγρια ​​χερσαία φυτοφάγα θηλαστικά του κόσμου, τα υποψήφια για εξημέρωση», γράφει, «μόνο 14 πέρασαν τη δοκιμασία».

Σύμφωνα με τον Diamond, υπάρχουν έξι κριτήρια για την επιτυχή εξημέρωση: τα ζώα πρέπει να τρέφονται εύκολα. Πρέπει να αναπτυχθούν και να ωριμάσουν με ρυθμό που να έχει οικονομικό νόημα. Πρέπει να αναπαραχθούν καλά στην αιχμαλωσία για να διατηρήσουν τον πληθυσμό. Να είναι γενικά ήρεμα ζώα, δεν μπορούν να είναι επιρρεπείς σε ξέφρενα ξεσπάσματα. Και η κοινωνική δομή του είδους πρέπει να είναι ισχυρή. Πριν από χιλιάδες χρόνια, οι γάτες είχαν κάθε ένα από αυτά τα κριτήρια για τους ανθρώπους που ήθελαν να τις κάνουν κατοικίδια, αν και πότε ακριβώς συνέβη αυτό εξακολουθεί να αποτελεί σημείο διαμάχης.

Σύμφωνα με το Smithsonian, τα οστά γατών δεν έχουν καταστήσει το χρονοδιάγραμμα της εξημέρωσής τους ξεκάθαρο, επειδή οι οικιακές γάτες και οι αγριόγατες έχουν παρόμοιους σκελετούς. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι γάτες στην Κύπρο εξημερώθηκαν πριν από περίπου 9500 χρόνια, πολύ πριν ξεκινήσει ο έρωτας με τις γάτες στην Αρχαία Αίγυπτο. Μια ξεχωριστή μελέτη και γενετική ανάλυση έδειξε ότι η εξημέρωση των ζώων ξεκίνησε πριν από 12.000 χρόνια. Μια θεωρία σχετικά με αυτούς τους προγόνους των αγριόγατων, σύμφωνα με τον Stephen O'Brien του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου στο Φρέντερικ του Μέριλαντ, είναι ότι «απλώς εξημερώθηκαν». Ο O'Brien είπε ότι ένα από τα είδη γάτας είχε μια «γενετική διακύμανση» που έκανε τα ζώα να πλησιάζουν τους ανθρώπους και να τους τριγυρνούν, ενώ άλλα πιθανότατα αιχμαλωτίστηκαν για να μπορούν να κυνηγούν ποντίκια και άλλα παράσιτα για τους αγρότες.

Δυστυχώς, επειδή η εξημέρωση της γάτας πιστεύεται ότι ξεκίνησε πολύ καιρό πριν, η ιστορία δεν προσφέρει γραπτά εγχειρίδια που εξηγούν κάθε βήμα της διαδικασίας. Φέρνοντας τις γάτες ως δολοφόνους τρωκτικών, οι πρώτοι εξημερωτές μπορεί να τους έδωσαν ορισμένες ανέσεις (όπως ζεστασιά και φαγητό) που έπεισαν τις γάτες να μείνουν. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η αμοιβαία σχέση οδήγησε στην εκτροφή ελαφρώς εξημερωμένων γατών, αν και ορισμένοι θα υποστήριζαν ότι ακόμη και οι σημερινές σπιτικές γάτες δεν είναι πλήρως εξημερωμένες.

Η αρχαιολόγος του Ινστιτούτου Smithsonian, Melinda Zeder, λέει στο The New Yorker ότι είναι η αμοιβαία σχέση που κάνει τις γάτες «απόλυτα εξημερωμένες». Αλλά η διαδικασία εξημέρωσης δεν ισοδυναμούσε με πλήρη υποτέλεια από την πλευρά των αιλουροειδών. «Νομίζω ότι αυτό που μπερδεύει τους ανθρώπους σχετικά με τις γάτες είναι ότι εξακολουθούν να φέρουν μερικές από τις πιο απόμακρες συμπεριφορές των μοναχικών άγριων προγόνων τους», είπε ο Zeder. «Μερικές φορές δεν δίνουν δεκάρα για σένα, αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό μέρος της φωλιάς σου. Οι γάτες μας βάζουν να κάνουμε τα πάντα για αυτές. Καθαρίζουμε τα σκουπίδια τους, τις χαϊδεύουμε, τις θαυμάζουμε, αλλά σε αντίθεση με τα σκυλιά δεν χρειάζεται να μας ευχαριστούν και να ικανοποιούν συνεχώς τις ανάγκες μας». Σας κάνει να αναρωτιέστε μάλλον ποιος εξημερώνει ποιον;