O Robbie Williams μπορεί να ξεκίνησε από τους «Take That», όπου δεν ήταν καν ο No1 τραγουδιστής του boy band, αλλά γνώριζε μέσα του ότι ήταν για πολύ μεγαλύτερα πράγματα. Κι όταν αποφάσισε να φύγει και να κάνει solo καριέρα, ξεπέρασε κατά πολύ την φήμη του συγκροτήματος.
Γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου του 1974, κάτι που σημαίνει ότι σήμερα κλείνει μισό αιώνα ζωής. Τον έχουν χαρακτηρίσει με πολλούς τρόπους. Εγώ πάντα έλεγα πως είναι η «σανίδα σωτηρίας» της ποπ μουσικής, τουλάχιστον της βρετανικής, αν όχι γενικότερα.
Όταν όλα πήγαιναν σε μια άλλη κατεύθυνση, που θα οδηγούσε την ποπ μουσική σε χειρότερα μονοπάτια, εμφανίστηκε αυτός και με ένα κράμα φρέσκιας μουσικής, χιούμορ αλλά και με αναφορές σε oldies του Sinatra, του Dean Martin κ.α. που παντρεύτηκαν άρτια και λειτουργικά στο πρόσωπό του, κάνοντας τον κάτι σαν πρέσβη της ένωσης του παλιού με το καινούργιο.
Το ταπεραμέντο του έδωσε αξιοπιστία στον ρόλο αυτό του πρέσβη, αφού υπήρξε και είναι ακόμα πολύπλευρο ταλέντο. Τα βίντεο κλιπ του, που πολλές φορές ήταν σαν ταινίες, όπως αυτό του «She’s the One», έδωσαν και εικόνα στη σωτηρία που έδινε στην ποπ.
Το ίδιο και στο τραγούδι «Supreme» φυσικά, το μακράν καλύτερο βίντεο κλιπ του και ένα από τα καλύτερα τραγούδια του.
Ήταν βέβαια και η ενέργεια που σου μετέδιδε, όπως στο τραγούδι «Strong», που φαίνεται πως γράφτηκε μόνο γι’ αυτόν.
Ή το εν μέρει «Πάρτι Πρωτοχρονιάς στο Λας Βέγκας τη δεκαετία του ‘70» και εν μέρει πάρτι του Great Gatsby, που δεν χρειάζεται να δεις το βίντεο κλιπ για να το σκεφτείς έτσι, με το τραγούδι «Millenium».
Αλλά και ένα πολύ προσωπικό, πιο ροκ τραγούδι, ένα από τα προσωπικά μου αγαπημένα, το «Come Undone», που μάλλον δεν έχει δεχθεί την προσοχή που του αξίζει.
Αυτός είναι Robbie. Ένας διαφορετικός από τους άλλους τραγουδιστής. Ένας μετρ της ψυχαγωγίας. Μοναδικός στο είδος του...
