Κι ενώ ο κόσμος χάνεται, ο Μανώλης Φάμελλος συνεχίζει να ελπίζει πως αυτός με κάποιον μαγικό τρόπο, μέσω της μουσικής θα την γλυτώσει… Έτσι επιστρέφει με τα βαρέα κι ανθυγιεινά τραγούδια του, τις ακατάληπτες αφηγήσεις που τα συνοδεύουν, τις κιθάρες του και όλα τα παρελκόμενα για τρία διαδοχικά τυφλά ραντεβού στη σκηνή του Ορφέα, στην Κυψέλη.

Τις ελπίδες του για την επιτυχία που κάποτε επιτέλους θα ‘ρθει, στηρίζει στο γεγονός πως στην ουσία σήμερα περισσότερο από ποτέ, ακόμα και το πλέον πολιτισμένο κοινό ευφραίνεται και από μέσα του γελά με τα παθήματα του άλλου, ιδιαίτερα αν αυτός φέρει τον (έτσι κι αλλιώς πια ξεχειλωμένο όσο δεν πάει) τίτλο του καλλιτέχνη. Εκεί που απέτυχε λοιπόν να συγκινήσει, τώρα με τα ίδια μέσα αποπειράται να διασκεδάσει.

Επί σκηνής θα σπεύσουν προσπαθώντας ματαίως να τον συνεφέρουν τρεις καλοπροαίρετοι συνάδελφοι του, ο Νίκος Ζιώγαλας στις 28 Ιανουαρίου, ο Γιώργος Ανδρέου στις 4 Φεβρουαρίου και ο Φίλιππος Πλιάτσικας στις 11 Φεβρουαρίου.

Αν όλα πάνε καλά (κάτι που ευτυχώς δεν συμβαίνει συχνά) η εύθραυστη χημεία μεταξύ τους αναμένεται να οδηγήσει σε ένα ξεκάθαρα φλου απολιτίκ, προεκλογικό πάνελ που δεν θα ενοχλήσει κανέναν πολιτικά ορθά σκεπτόμενο θαμώνα. Συνιστούμε πάντως σε όλους να είναι καλού κακού προετοιμασμένοι για το χειρότερο!

Όπως και να έχει, τώρα πια που τα τζιτζίκια επιτέλους σώπασαν, οι μάσκες έπεσαν και ο τελευταίος δίσκος «Η ζωή ήταν σήμερα» επανακυκλοφορεί δριμύτερος σε βινύλιο, ήρθε ο καιρός να μιλήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο υπό το φως των κεριών.

Στο πιάνο, το ακορντεόν και το σιγόντο ο Στέφανος Δανιηλίδης.