Το πρωινό της 18ης Απριλίου του 1906 ήταν τρομακτικό για τους κατοίκους της δυτικής ακτής των ΗΠΑ. Ο σεισμός των 7,8 Ρίχτερ διήρκησε 48 δευτερόλεπτα και έγινε η μεγαλύτερη φυσική καταστροφή στην ιστορία της χώρας, αλλά έθεσε ταυτόχρονα και τις βάσεις της σύγχρονης σεισμολογίας. Μετά τον σεισμό ακολούθησε και μια καταστροφική πυρκαγιά και μαζί κατέστρεψαν το πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο της αμερικανικής Δύσης στις αρχές του 20ου αιώνα.

Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίστηκε στη θαλάσσια περιοχή, μόλις τρία χιλιόμετρα δυτικά της πόλης. Η επίσημη μέτρηση κάνει λόγο για 7,8 Ρίχτερ αλλά αρκετοί επιστήμονες ανεβάζουν το μέγεθος στα 8,3 Ρίχτερ. Προκλήθηκε από τον μόνιμο φόβο και τρόμο των κατοίκων της Καλιφόρνια, το γνωστό ρήγμα του Αγίου Ανδρέα.

Η πόλη του «Φρίσκο» ήταν η ταχύτερα αναπτυσσόμενη πόλη των ΗΠΑ εκείνη την εποχή. Οι αρχές για να μην πλήξουν την εικόνα της , ανακοίνωσαν αρχικά 375 θανάτους, ενώ τα θύματα της «Τσάιναταουν» αγνοήθηκαν με ρατσιστικά κίνητρα. Αρκετά χρόνια αργότερα, οι μελετητές που έψαξαν τα αρχεία της πόλης υπολόγισαν πως τα θύματα ξεπέρασαν τις 3.000.

Το 80% των κτιρίων της πόλης μετατράπηκαν σε ερείπια. Σε αυτό δεν έφταιξε μόνο ο σεισμός αλλά και η μεγάλη πυρκαγιά που ακολούθησε, η οποία ξεκίνησε από τους σπασμένους αγωγούς του γκαζιού. Ο πληθυσμός της πόλης εκείνη την εποχή έφτανε τις 410.000 χιλιάδες και μετά τον σεισμό και την πυρκαγιά, 300.000 από αυτούς έμειναν άστεγοι.

Οι ζημιές έφτασαν σε κόστος τα 400 εκατομμύρια δολάρια τότε, που σε αντίστοιχες τιμές του 2006 έφταναν τα 6,5 δισεκατομμύρια. Οι αποζημιώσεις δόθηκαν μόνο για την πυρκαγιά, αφού η ασφάλεια δεν κάλυπτε καταστροφές από σεισμό.

Αν και τελικά το Σαν Φρανσίσκο ανοικοδομήθηκε σε ταχύτατους ρυθμούς, έπαψε να είναι το εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο της δυτικής ακτής, αφού οι δραστηριότητες μεταφέρθηκαν προς νότια. Έτσι, τα επόμενα χρόνια το σημείο αναφοράς για την Καλιφόρνια έγινε η πόλη του Λος Άντζελες.