Στα βουνά της Βόρειας Αλβανίας ζουν κάποιες γυναίκες που έχουν αποφασίσει πως θα απαρνηθούν τη γυναικεία τους φύση.

Μια παράδοση που πηγαίνει πίσω στο χρόνο: όσες οικογένειες δεν απέκτησαν αρσενικό απόγονο και έτσι δεν είχαν κάποιον επάνω στον οποίο να στηριχτούν, μεγάλωναν τις κόρες τους σαν άντρες.

Μια μητέρα που δεν είχε γιους δεν είχε πολλά να κάνει: ή θα επέστρεφε στο πατρικό της ή θα παρέμενε ως δούλα στην οικογένεια του αποθανόντος συζύγου της ή θα ξαναπαντρευόταν. Αν, όμως, είχε μια κόρη να την... μεταμορφώσει σε γιο, θα μπορούσε να συνεχίσει την υπόλοιπη ζωή της στο σπίτι της. 

Έτσι, η μεγαλύτερη κόρη, ή η μοναδική κόρη του σπιτιού, γινόταν άντρας.

Η πατριαρχική εξουσία έπρεπε να παραμείνει ακόμη κι αν  οι μητέρες απαρνιόντουσαν τη φύση του παιδιού τους για χάρη της παράδοσης.

Για να βαπτιστεί μια γυναίκα «ορκισμένη παρθένα» ή «burnesha», κόβει τα μαλλιά της, φορά μόνο αντρικά ρούχα και φέρεται και μιλά σαν άντρας. Φυσικά, παραμείνει παρθένα και αγνή για όλη της τη ζωή.