Ως βασιλιάς του rock n roll στην ιστορία έχει μείνει ο Elvis Presley. Όχι ότι ο Elvis δεν άξιζε αυτόν τον τίτλο αλλά του απονεμήθηκε γιατί τότε, ο κόσμος δεν μπορούσε να τον απονείμει στον αληθινό του βασιλιά. Τον Little Richard.

Δεν μπορούσε γιατί στις ταραχώδεις δεκαετίες του ’50 και του ’60, ο Little Richard ήταν πoλύ μαύρος, πολύ γκέι για τα γούστα του status quo και της πλειοψηφίας του κοινού. Όπως είχε πει και ο ίδιος, «Εγώ είμαι ο πραγματικός βασιλιάς του rock n roll. Εγώ τραγουδούσα ροκ όταν κανείς δεν ήξερε τι σημαίνει ροκ, σε μια εποχή που κυριαρχούσε το swing. Άνθρωποι σαν τον Elvis Presley οικοδόμησαν το rock n roll, αλλά ο αρχιτέκτονας υπήρξα εγώ».

Δεν έφταιγε σε καμία περίπτωση ο Presley. Και το άξιζε κι αυτός. Ήταν η εικόνα της Αμερικής, του παιδιού από τον νότο που κατέκτησε τον κόσμο. ‘Ένα άλλο παιδί από τον νότο, δεν κατέκτησε ακριβώς τον κόσμο αλλά ήταν τόσο καινοτόμος, που έγραψε ιστορία. Έστω κι αν δεν έχει τον τίτλο του βασιλιά, να και θα έπρεπε, και περιορίζεται σε εκείνον του «αρχιτέκτονα».

Αν και αρχιτέκτονας ή βασιλιάς του rock n roll (ό, τι προτιμάτε), ο Little Richard στις 12 Οκτωβρίου του 1957, το απαρνήθηκε. Πριν από μόλις δυο χρόνια είχε προηγηθεί η επιτυχία ενός τραγουδιού – ύμνου για το rock n roll, του «Tutti Frutti».

Ακολούθησε εκπληκτικό «Long Tall Sally» και 18 μήνες απόλυτης επιτυχίας και ως ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του είδους, πήρε μια απόφαση την οποία ανακοίνωσε μπροστά από το αυστραλέζικο κοινό του Σίδνεϋ.

Ανακοίνωσε πως απαρνείται το rock n roll για να αγκαλιάσει τον Θεό. «Αν θέλετε να συνυπάρχετε με τον Θεό, δεν μπορείτε να ακούτε rock n roll. Δεν αρέσει στον Θεό». Αποκάλυψε ότι είχε ονειρευτεί την δική του αιώνια καταδίκη, ενώ προσευχόταν στον Θεό και μια από τις μηχανές του αεροπλάνου στο οποίο επέβαινε, έπιασε φωτιά. Ο θρύλος λέει ότι αφού τελείωσε την ομιλία του, πήρε 4 από τα δαχτυλίδια του, που τότε κόστιζαν 8.000 δολάρια (77.000 δολάρια σημερινά) και τα πέταξε στον ποταμό Hunter της πόλης του Σίδνεϋ.

Από την επόμενη κιόλας ημέρα, η δισκογραφική εταιρεία Specialty που τον εκπροσωπούσε, προσπάθησε να κρατήσει τη «μεταμόρφωσή» του όσο πιο μυστική γινόταν. Κανόνισε μάλιστα και μια τελευταία ηχογράφηση 8 τραγουδιών, λίγο πριν ο Little Richard πάει στη θεολογική σχολή. Ήθελε να γίνει αιδεσιμότατος Little Richard, ή όπως αλλιώς ήθελε να τον φωνάζουν.

Εκείνη την εποχή σκαρφάλωνε στα charts των ΗΠΑ, με το τραγούδι «Keep A Knockin’» να είναι στο No.8, ενώ το επίσης θρυλικό «Good Golly Miss Molly» μπήκε κι εκείνο στο top 10 τρεις μήνες αργότερα. Το πιο πιθανό είναι Little Richard να πιέστηκε πολύ από εξωτερικούς παράγοντες που μετατράπηκαν σε εσωτερικοί. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Little Richard έχασε τα επόμενα πολύ σημαντικά χρόνια για το rock n roll. Και αφιερώθηκε αντ’ αυτού, στην gospel.

Επέστρεψε το 1962. Κυκλοφόρησε το άλμπουμ «It’s Real» και έκανε περιοδεία στην Ευρώπη με ένα πολύ ανερχόμενο συγκρότημα εκείνη την εποχή: τους The Beatles. Οι οποίοι άνοιγαν το show για τον βασιλιά του rock n roll που 5 χρόνια νωρίτερα είχε απαρνηθεί τον κόσμο και τη μουσική που αρχικά του έδωσε το στέμμα…

Από τότε πολλοί τον έχουν αναφέρει ως μεγάλη τους έμπνευση. Από τον Bob Dylan και τους Beatles, μέχρι τον Lemmy και τον Dave Grohl. Πέθανε στις 9 Μαΐου του 2020 σε ηλικία 87 ετών. Κάποιοι τόλμησαν να τον πουν «αληθινό βασιλιά» του rock n roll, ενώ κάποιοι του έδωσαν τον τίτλο του «αρχιτέκτονα» ή του «πατέρα» του είδους.