Το 2014 η Ελλάδα προκρίθηκε στο Μουντιάλ του 2014. Ήταν η δεύτερη συνεχόμενη φορά και η τρίτη συνολικά που κατάφερνε κάτι τέτοιο. Και ήταν μακράν η καλύτερη εμφάνιση της.
Την πρώτη φορά, το 1994 στις ΗΠΑ, δέχθηκε 10 γκολ και δεν σημείωσε κανένα, κάνοντας τρεις ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια. Στο δεύτερο, στη Νότια Αφρική το 2010, ηττήθηκε με 2-0 από την Νότια Κορέα, έκανε την πρώτη της νίκησε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου κερδίζοντας με 2-1 τη Νιγηρία, αλλά ηττήθηκε με 2-0 από την Αργεντινή και αποκλείστηκε ξανά.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, όχι μόνο τα κατάφερε καλύτερα, αλλά παραλίγο να προκριθεί και στις «8» καλύτερες ομάδες του κόσμου. Ξεκίνησε με μια βαριά ήττα από την Κολομβίας με 3-0. Ακολούθησε η λευκή ισοπαλία με την Ιαπωνία και η νίκη με 2-1 στο τελευταίο δευτερόλεπτο απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού. Η εθνική είχε μόλοι καταφέρει να περάσει για πρώτη φορά από την φάση των ομίλων σε τελική φάση Μουντιάλ.
Θα αντιμετώπιζε την πολύ καλά δομημένη Κόστα Ρίκα. Ωστόσο, όπως συνέβαινε πάντα με την εθνική Ελλάδας, ο τίτλος του φαβορί δεν της πήγαινε. Ο ενθουσιασμός με την διασταύρωση ήταν τεράστιος στις τάξεις των φιλάθλων. Αλλά η Κόστα Ρίκα είχε μια εκπληκτική φουρνιά και έπαιζε στην δική της ήπειρο.
Στις 29 Ιουνίου του 2014, η Κόστα Ρίκα προηγήθηκε στο 52’ με τον Ρουίς. Ο Σωκράτη Παπασταθόπουλος κατάφερε να φέρει το ματς στα ίσα στο 1ο λεπτό των καθυστερήσεων και να στείλει ξανά όλους τους Έλληνες φιλάθλους στα ουράνια.
Η παράταση δεν έβγαλε νικητή και το παιχνίδι οδηγήθηκε στα πέναλτι. Εκεί οι Κοσταρικανοί ευστόχησαν σε όλα, ο Φανής Γκόκας αστόχησε στο δικό του και η Κώστα Ρίβα πέρασε στις «8» καλύτερες ομάδες του κόσμου. Μια τεράστια ευκαιρία μόλις είχε χαθεί…
