O Roy Hodgson είναι 73 ετών και συνεχίζει ακόμα να βρίσκεται στους πάγκους. Πλέον είναι προπονητής της Crystal Palace. Παλαιότερα έχει περάσει από την Ίντερ, την Λίβερπουλ και την Εθνική Αγγλίας. Ωστόσο η θητεία του στην πρωτευουσιάνα Φούλαμ ήταν εκείνη που προκάλεσε μεγαλύτερη αίσθηση.
Την ανέλαβε μετά από τη μονοετή θητεία του στην εθνική Φινλαδίας το 2007. Ο στόχος της διοίκησης ήταν η ομάδα να παραμείνει στο πάνω μισό της βαθμολογίας του πρωταθλήματος. Και τα κατάφερε.
Τη δεύτερη σεζόν στον πάγκο της, όχι μόνο παρέμεινε στο πάνω μισό, αλλά τερμάτισε 7η, εξασφαλίζοντας έτσι ευρωπαϊκό εισιτήριο. Η άσημη Φούλαμ είχε αρχίσει να μεγαλώνει. Είχε διοίκηση, είχε προπονητή, είχε και παίκτες. Αλλά κανείς δεν περίμενε το μέχρι που θα έφτανε στο Europa League στην επόμενη σεζόν.
Ξεκίνησε από τον 3ο προκριματικό γύρο όπου αντιμετώπισε τη λιθουανική Βέτρα, κερδίζοντας τη 2 φορές με το ίδιο σκορ. 3-0.
Στα playoff αντιμετώπισε τη ρωσική Amkar (που πλέον έχει διαλυθεί) παίρνοντας με συνολικό σκορ 3-2. Στους ομίλους τερμάτισε 2η πίσω από τη Ρόμα και πέρασε στους 32 συγκεντρώνοντας 11 βαθμούς. Κι εκεί ξεκίνησε μια τρελή και απίστευτη πορεία που ούτε οι ίδιοι δεν περίμεναν.
Πρώτα απέκλεισε την κάτοχο του θεσμού Σαχταρ Ντόνετσκ. Μετά ταξίδεψε στο Τορίνο για να αντιμετωπίσει τη Γιουβέντους. Ηττήθηκε με 3-1 και όλοι πίστεψαν ότι η πορεία της είχε τελειώσει. Στη ρεβάνς του Craven Cottage όμως η Φούλαμ, αν και βρέθηκε πίσω στο σκορ στο 2ο λεπτό με γκολ του David Trezeguet, πέτυχε 4 γκολ και απέκλεισε τη «Μεγάλη Κυρία». Είχε φτάσει ήδη στα προημιτελικά.
Εκεί βρήκε μπροστά της την πρωταθλήτρια Γερμανίας Βολφσμπουργκ. Κέρδισε με 2-1 στο Λονδίνο, ενώ στον επαναληπτικό, με ένα γκολ του Bobby Zamora στο 1ο λεπτό, έβαλε τέλος στις ελπίδες της ομάδας των Dzeko και Grafite. Κι έτσι έφτασε στα ημιτελικά, όπου θα αντιμετώπιζε ακόμα μια γερμανική ομάδα. Aυτή τη φορά, στον δρόμο της βρέθηκε το πιο έμπειρο Αμβούργο. Αλλά η Φούλαμ είχε πάρει φόρα. Η λευκή ισοπαλία στη Γερμανία, έκανε τους φιλάθλους της στις παμπ της βρετανικής πρωτεύουσας να πιουν 2-3 εξάδες μπύρες παραπάνω.
Ο επαναληπτικός έγινε σαν σήμερα πριν από 11 χρόνια. Στο 22ο λεπτό, το Αμβούργο έσπειρε τη σιωπή στο Craven Cottage, με το γκολ του Mladen Petric. Ωστόσο, η καλοδουλεμένη ομάδα της Φούλαμ, που δεν είχε κάποιο αστέρι αλλά ήταν ένα εξαιρετικό σύνολο, βρήκε διπλή απάντηση. Μέσα σε 7 λεπτά, στο 69’ και στο 76’, οι Simon Davies και Zoltan Gera σκόραραν και έστειλαν τη Φούλαμ στον τελικό της διοργάνωσης. Ήταν και παραμένει η μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία της ομάδας, μετά τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 1975 και την κατάκτηση του Ιντερτότο, το 2002.
Εκεί βρήκε μπροστά της ένα φαβορί με μεγάλα αστέρια. Η Ατλέτικο Μαδρίτης είχε τότε στις τάξεις τους De Gea, Reyes, Forlan, Aguero και άλλους παίκτες. Κι όμως, η Φούλαμ δεν θα την άφηνε να έχει ένα ήρεμο βράδυ. Ο Forlan σκόραρε στο 32ο λεπτό, αλλά ο Simon davies απάντησε 5 λεπτά αργότερα. Το ματς δεν είχε άλλα γκολ και πήγε στην παράταση. Εκεί ο Forlan με ένα δεύτερο προσωπικό τέρμα στο 116’, αποσόβησε τη διαδικασία των πέναλτι και χάρισε το τρόπαιο στην Ατλέτικο. Όλη η Ευρώπη εκείνη τη βραδιά, ήθελε να δει τη μεγάλη έκπληξη. Αλλά η Φούλαμ είχε κάνει ήδη την υπέρβαση. Είχε φτάσει από το πουθενά, ύστερα από μια τρελή πορεία, στον τελικό του Europa League.
Fulham: Europa League Fairytale 2009/2010 from Macu on Vimeo.
