To lockdown δεν είναι και ότι καλύτερο για όλους. Μπορεί να είναι αναγκαίο αλλά οι περισσότεροι δεν θα το επέλεγαν αν υπήρχε διαφορετικός τρόπος να αντιμετωπιστεί η πανδημία. Βέβαια πάντα υπάρχουν και χειρότερα. Γιατί αν ζούσατε σε αυτό το νησί, το lockdown θα ήταν μια παντοτινή καθημερινότητα.

Για να προσεγγιστεί το συγκεκριμένο νησί με καράβι, χρειάζονται έξι ολόκληρες ημέρες. Σχεδόν τις 20 από τις 30 ημέρες του μήνα βρέχει συνέχεια. Το νησί έχει όνο έναν δρόμο, τα τρόφιμα θα πρέπει να τα παραγγείλεις από το μοναδικό παντοπωλείο αρκετούς μήνες πριν τα πάρεις στα χέρια σου, ενώ το ηλεκτρικό ρεύμα προέρχεται αποκλειστικά από γεννήτριες.

Το νησί αυτό βρίσκεται στα (πολύ) ανοιχτά του Κέιπ Τάουν στην Νότια Αφρική και ονομάζεται Tristan da Cunha. Ανήκει σε μια ομάδα ηφαιστειογενών νησιών στον νότιο Ατλαντικό ωκεανό και αποτελεί το πιο απομακρυσμένο αρχιπέλαγος στον κόσμο, αφού απέχει 2.160 περίπου χιλιόμετρα από την ακτή της μεγαλούπολης της Νότια Αφρικής.

Το ομώνυμο νησί είναι το μόνο κατοικημένο. Έχει συνολική έκταση 98 τετραγωνικών χιλιομέτρων και κατοικείται περίπου από 250 ανθρώπους. Ανήκει στην Βρετανική Κοινοπολιτεία, έχει δικό του σύνταγμα, ενώ δεν υπάρχει αεροπορική γραμμή που να φτάνει εκεί. Για να φτάσει κάποιος εκεί, θα πρέπει να ταξιδέψει στο Κέιπ Τάουν και να πάρει το καράβι για ένα ταξίδι που διαρκεί 6 ημέρες.

Αν νομίζετε πως απομονωθήκατε λοιπόν, σκεφτείτε και το «πιο απομονωμένο νησί του κόσμου», που οι κάτοικοι είναι σχεδόν μόνιμα σε κάτι σαν lockdown. Πάντως οι κάτοικοί του φαίνεται πως περνούν πολύ καλά, μοιράζονται δουλειές και κέρδη και έχουν υψηλά την αξία της αλληλεγγύης. Βέβαια, ο κορωνοϊός δεν έφτασε ποτέ εκεί. Το νησί είναι άλλωστε τόσο απομονωμένο που αυτό θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο.