Οι παλιότεροι πειραιώτες σίγουρα θα θυμούνται το εμβληματικό «ρολόι του Πειραιά», ένα σύμβολο του λιμανιού, που έμεινε στην θέση του για 95 χρόνια.

Το «Ωρολόγιος του Πειραιώς» ήταν ένα εμβληματικό κτίριο, που έμεινε στην μνήμη ως έδρα του δημαρχείου της πόλης. Ωστόσο, αρχικά κατασκευάστηκε για να λειτουργήσει ως χρηματιστήριο, το πρώτο χρηματιστήριο εμπορευμάτων της χώρας. Στο ισόγειο του συγκεντρώνονταν διάφοροι έμποροι, κάνοντας συναλλαγές και κλέινοντας συμφωνίες.

Λέγεται πως ο τότε δήμαρχος, Δημήτριος Μουτσόπουλος επέβαλλε σε όσους το επισκέπτονταν να φορούν φρ4άκο, κάτι που εξόργισε τους καπεταναίους. Η αίθουσα ερήμωσε και το χρηματιστήριο έκλεισε μέσα σε έναν χρόνο. Μέχρι να γίνει έδρα της δημοτικής αρχής, η αίθουσα και τα γραφεία που βρίσκονταν στους πάνω ορόφους, μετατράπηκαν σε αίθουσες εκδηλώσεων και δεξιώσεων.

Η κάτω αίθουσα από το 1880, λειτούργησε ως καφενείο, όπου και εκεί οι ναυτικοί, οι έμποροι, οι λιμενεργάτες και όσοι το επισκέπτονταν συνέχισαν να κλεινουν συμφωνίες ή να συζητούν για τον Πειραιά και το καμάρι του. Το «ρολόι» είχε ήδη μετατραπεί σε σύμβολο της πόλης και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί το λιμάνι χωρίς αυτό.

Πέντε χρόνια αργότερα, το δημαρχείο εγκαταστάθηκε στο κτίριο, μαζί με το καφενείο, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1968. Το 1934 ανακοινώθηκε η κατεδάφισή του, μαζί με την ανακοίνωση της ανέγερσης του δημαρχιακού μεγάρου στην Πλατεία Κοράη. Κάτι που δεν έγινε ποτέ, με τους πειραιώτες να ανακουφίζονται. Δυο χρόνια αργότερα, ο υπουργός Κοτζιάς ανακοίνωσε πωςε το κτίριο δεν θα μπορούσε να αντέξει την αναδημιουργία της πόλης και πως ο Πειραιάς δεν ήταν πια το μικρό λιμάνι του παλιού ρολογιού.

Τελικά η κατεδάφιση ήρθες το 1968, από τον διορισμένο από την χούντα δήμαρχο Αριστείδη Σκυλίτση, ο οποίος έκλεισε και τα καμπαρέ της Τρούμπας. Το εμβληματικό «ρολόι του Πειραιά» δεν ξεχάστηκε ποτέ, ήταν για σχεδόν έναν αιώνα το σύμβολο της πόλης. Ήταν το πρώτο πράγμα που έβλεπαν οι επιβάτες των πλοίων, ένα αρχιτεκτονικό στολίδι που ομόρφαινε το λιμάνι. Από τότε η δημοτική αρχή έχει πάρει πολλές φορές την απόφαση να το «αναστήσει», χωρίς ακόμα να έχει γίνει κάποια ουσιαστική ενέργεια.