Στον δεύτερο μεγαλύτερο δήμο της Ελλάδας, στη Θεσσαλονίκη συντελέστηκε μία μεγάλη έκπληξη. Το αουτσάιντερ των εκλογών, ο άνθρωπος χωρίς κόμματα και μηχανισμούς, πέρασε κόντρα σε όλους, στο Β’ γύρο των δημοτικών εκλογών και εκλέχτηκε σήμερα νέος δήμαρχος Θεσσαλονίκης.

Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Ζέρβας

Προέρχεται από αστική οικογένεια της Θεσσαλονίκης, ανιψιός της αείμνηστης Τέλλογλου και γιος τους Βασίλειου Ζέρβα, προέδρου του ΠΑΟΚ τη δεκαετία του 1960, που πρωτοστάτησε τότε για την ανέγερση του γηπέδου της Τούμπας. Επιχειρηματίας, με ένσημα στην πραγματική οικονομία, καλές σπουδές αλλά και έντονη κοινωνική δράση. Έχει ιδιαίτερη σχέση με τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Ποτέ δεν έκρυψε τις οπαδικές του προτιμήσεις, είναι ΠΑΟΚ και το λέει. Θα τον βρει κανείς στην Τούμπα με πληρωμένο διαρκείας αλλά και στο γήπεδο μπάσκετ. Άλλωστε στο γραφείο του θα βρει κανείς αντίγραφο του κυπέλλου κόρατς και φωτογραφίες με τον Μπάνε Πρέπλεβιτς και τον Πέτζα Στογιάνκοβιτς.

Πολιτικά προέρχεται από τον χώρο του κέντρου και πάντα υποστήριζε φιλελεύθερες ιδέες. Πήρε από την πρώτη στιγμή θέση κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, διατυπώνοντας συγκεκριμένες θέσεις για το ζήτημα που απασχόλησε όλη τη Μακεδονία.

Τη στιγμή που οι κομματικές υποψηφιότητες προσπαθούσαν να μεταφέρουν την κεντρική αντιπαράθεση στο δήμο Θεσσαλονίκης, αυτός κινήθηκε αντίθετα και δικαιώθηκε. Προεκλογικά έθεσε το δίλημμα της κάλπης – «οι κομματικές υποψηφιότητες θεωρούν τους πολίτες δεδομένους, εγώ θέλω να είμαι ο δήμαρχος που θα κάνει τη δουλειά». Θέλοντας να στηλιτεύσει τον κομματικό ανταγωνισμό έκανε λόγο γα σκηνοθετημένες υποψηφιότητες και συμπλήρωνε με νόημα ότι «δεν περιμέναμε κανένα τηλεφώνημ από την Αθήνα, δεν περιμέναμε κανένα νεύμα για να ασχοληθούμε με την πόλη» αναφερόμενος στους Ταχιάο και Νοτοπούλου που προέκυψαν μετά από ανάλογες πρωτοβουλίες.

Με σύγχρονο πολιτικό λόγο και σαφές όραμα για τη Θεσσαλονίκη, παρουσίασε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την πόλη. «Η Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνο το κέντρο» λέει συχνά πυκνά και προγραμματίζει πολλές παρεμβάσεις σε κάθε διαμέρισμα της πόλης. Προεξάρχουσα θέση στην πρότασή του έχει η ανάπλαση του άξονα της Αριστοτέλους διότι «δεν μπορεί η κεντρικότερη πλατεία της πόλης να είναι σε μαύρο χάλι. Η Αριστοτέλους θα γίνει ένα τοπόσημο όπως σε κάθε ευρωπαϊκή πόλη».