Όταν έφυγε από τον κόσμο το φαινόμενο επιστήμης και διανόησης, Άλμπερτ Αϊνστάιν, ένας νέος κύκλος περιπετειών θα ξεκινούσε με τη σορό του.

Γιατί βλέπετε ο άνθρωπος που έκανε τη νεκροψία του, ο παθολόγος Thomas Harvey, δεν θα άφηνε το πτώμα στην ησυχία του. Κάθε άλλο!

Μόλις θα ξεκινούσε δηλαδή η μεγάλη περιπέτεια με τον εγκέφαλο του επιστήμονα που άρπαξε παρανόμως ο γιατρός στο Νοσοκομείο του Πρίνστον που πέθανε ο Αϊνστάιν και ήθελε να κρατήσει αποκλειστικά για κείνον.

Και θα τα κατάφερνε μάλιστα για τις επόμενες 4 δεκαετίες, καθώς ήθελε πάση θυσία να μάθει τι ήταν αυτό που έκανε μεγαλοφυΐα τον Άλμπερτ.

Το ταξίδι του εγκεφάλου του στον κόσμο απαθανατίστηκε σε όλη του τη σκοτεινή μεγαλοπρέπεια στο βιβλίο του Brian Burrell «Postcards from the Brain Museum» (2005), στο κεφάλαιο 14 του οποίου διαβάζουμε και τι απέγιναν τα μάτια του.

Ο 76χρονος Αϊνστάιν μπήκε λοιπόν στο νοσοκομείο το βραδάκι της 17ης Απριλίου 1955 με πόνους στο στήθος και πέθανε την επομένη από ανεύρυσμα αορτής. Ο παθολόγος βάρδιας Thomas Harvey εκτέλεσε στα γρήγορα τη νεκροψία του καθηγητή, καθώς τον ενδιέφερε ο εγκέφαλός του και δεν είχε άλλωστε εξουσιοδότηση για κάτι τέτοιο. Την πήρε μετά με μερικά ψεματάκια από τον γιο του Αϊνστάιν, Χανς Άλμπερτ.

Ο Harvey δεν αφαίρεσε όμως μόνο τον εγκέφαλο, αλλά και τα μάτια του επιστήμονα, τα οποία χάρισε στον οφθαλμίατρο του Αϊνστάιν, κάποιον Henry Abrams. Ο οποίος τα έβαλε σε μια θυρίδα τράπεζας της Νέας Υόρκης και τα εξαφάνισε από προσώπου γης, όπου και παραμένουν μέχρι σήμερα, από τους συγγενείς του προφανώς.

Συχνά-πυκνά μάλιστα ανακοινώνεται και μια δημοπρασία με τα μάτια του Αϊνστάιν, η οποία όμως ποτέ δεν λαμβάνει χώρα.