«Ήμουν σίγουρος πως κάποια στιγμή θα σε συναντούσα. Και πως θα μας κοβόταν και των δυο η ανάσα».

Μια σημαντική στιγμή στο χώρο της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας και από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της περσινής χρονιάς, μεταφέρεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Με αφορμή την ιστορία μιας ξαφνικής απώλειας, η Γρανάδα μιλά για τη διαχείριση της ζωής. Για τις συμπτώσεις που μας δένουν για πάντα, τις τροχιές των άστρων, τα γεγονότα που κανονικά δεν θα έπρεπε να συμβούν και τους ανθρώπους που θέλουν να προχωρήσουν, επουλώνοντας τις πληγές τους.
Για τη ζωή που ορίζεται δυστυχώς από το χρόνο και ευτυχώς από την αγάπη.

Έγραψαν για την παράσταση:

Το νέο απόκτημα της ελληνικής δραματουργίας, σ' ένα βαθιά συγκινητικό ανέβασμα. (Στέλλα Χαραμή, tospirto.net)

Υπάρχει συγκίνηση στο κείμενο του Καλαβριανού, στις ερμηνείες των ηθοποιών και στον κόσμο των θεατών. Συνομιλεί με νεότερα έργα της βρετανικής δραματουργίας (ας πούμε τους «Αστερισμούς» του Πέιν), συναντά όμως και όψεις της σύγχρονης δικής μας οξυμένης ευαισθησίας. Από την αρχή κιόλας είχαμε διαπιστώσει πως πρόκειται για μια πολύ διακριτή περίπτωση συγγραφέα. Είχαμε αφήσει φαίνεται κατά μέρος πως πρόκειται και για έναν εξίσου σημαντικό ποιητή μας. (Γρηγόρης Ιωαννίδης, Εφημερίδα των Συντακτών)

Ένα έργο για την ίδια τη ζωή. Χειρίζεται με ανάλαφρο και καθόλου μελοδραματικό τρόπο τα επώδυνα θέματά του, ισορροπώντας το δραματικό κλίμα με συχνές κωμικές ανάσες. Η παράσταση αναπνέει από τις φρέσκες, ανεπιτήδευτες ερμηνείες των έξι ηθοποιών.(Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα)

Η «Γρανάδα» δεν γίνεται να μην σε αγγίξει με την υποδόρια δύναμή της και με τις πολλές και καλές ερμηνείες των συντελεστές της.(Γιώργος Μητρόπουλος, euronews.gr)

«Γρανάδα» ένα πολύτιμο κείμενο της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας, πρόσφορο για πολλαπλές αναλύσεις. (Δημήτρης Τσατσούλης, Ημεροδρόμος)

Μια έξυπνη και συγκινητική παράσταση, μια ανησυχία εσωτερική για ένα ζήτημα καθολικής –θέλοντας και μη– αποδοχής. (Σάκης Ιωαννίδης, Καθημερινή) 

Δε γνωρίζω αν σας έχει τύχει ποτέ, να τελειώσει μια παράσταση, και να συνεχίζετε να παραμένετε καρφωμένοι στις θέσεις σας ελπίζοντας πως απλά έγινε ένα διάλειμμα, και πως σε δέκα λεπτά, αυτή θα συνεχιστεί και εσείς θα συνεχίσετε να είστε βυθισμένοι στον κόσμο της. Αυτήν την σπάνια αίσθηση, ένοιωσα εγώ όταν τελείωσε η “Γρανάδα” του Γιάννη Καλαβριανού στο Από Μηχανής Θέατρο.
(Κώστας Ζήσης, all4fun)

Τι υπέροχο πράγμα τις λίγες φορές που θα πας στο θέατρο μέσα στην σεζόν να πετυχαίνεις καλές παραστάσεις! (Κωστής Μπίτσιος, critics-point)

Οι σπουδαίοι ηθοποιοί μπορούν, με απίστευτη άνεση και, εν προκειμένω, μόνο με μια ατάκα, να αλλάξουν συναισθηματική κατάσταση. (Γιώτα Δημητριάδη, AthensVoice)

Σ’ ένα εξαιρετικής ποιότητας, μεστό, ποιητικό και συγκινητικό κείμενο, ο Καλαβριανός θέτει ερωτήματα για όλα τα «ανοιχτά θέματα» που έχει ο καθένας με τη ζωή του, με όπλο ένα δυναμικό καστ ηθοποιών. (Βλάσης Κωστούρος, elculture.gr)
Μια παράσταση ανθρώπινη, ευαίσθητη, συγκινητική, από τις ωραίες στιγμές της τρέχουσας θεατρικής σεζόν. (Νίκος Ρουμπής, monopoli.gr)

Ένα σύγχρονο έργο νεοελληνικού ρεπερτορίου, που δίνει την ελπίδα πως τίποτα δεν τελείωσε. Ούτε στο θέατρο, ούτε στη ζωή. (Μαντώ Χατζή, maxmag.gr)