Το Θέατρο Χαλκίδας στο πλαίσιο του bio-Mechanical Festival 2018 παρουσιάζει την τραγωδία του Ευριπίδη Ελένη.

Σε σκηνοθεσία Γιάννη Κατσάνου.

Ευριπίδης, Αθηναίος
Γέρασε ανάμεσα στη φωτιά της Τροίας και στα λατομεία της Σικελίας. Του άρεσαν οι σπηλιές στην αμμουδιά κι οι ζωγραφιές της θάλασσας. Είδε τις φλέβες των ανθρώπων σαν ένα δίχτυ των θεών, όπου μας πιάνουν σαν τ' αγρίμια· προσπάθησε να το τρυπήσει. Ήταν στρυφνός, οι φίλοι του ήταν λίγοι· ήρθε ο καιρός και τον σπαράξαv τα σκυλιά.

Γιώργος Σεφέρης. 1955 Ημερολόγιο καταστρώματος Γ

Στην Αθήνα το 412 π.Χ., τη χρονιά που διδάχτηκε η Ελένη, η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Ο Ευριπίδης επιχειρώντας να ψηλαφίσει τις ανοιχτές πληγές της πόλης από τον φονικό Πελοποννησιακό πόλεμο, χρησιμοποιεί μια λιγότερο γνωστή εκδοχή του μύθου της Ελένης σύμφωνα με την οποία οι Έλληνες και οι Τρώες πολέμησαν επί δέκα χρόνια όχι για την πραγματική Ελένη, αλλά για ένα είδωλο που έβαλαν στη θέση της οι θεοί. Ο τραγικός ποιητής είδε "τις φλέβες των ανθρώπων σαν ένα δίχτυ των θεών, όπου μας πιάνουν σαν τ' αγρίμια".

Αυτή τη ματαιότητα των πολέμων, τα δίχτυα-είδωλα των θεών, ο ποιητής "προσπάθησε να τα τρυπήσει" . Η παράσταση του Θεάτρου Χαλκίδας δοκιμάζει να φωτίσει τα τρύπια εκείνα σημεία όπου ο έρωτας, η πίστη, η απελπισία, ο πόθος της επιστροφής, αλλά και η χαρά της επανασύνδεσης, ανατρέπουν τα σχέδια των θεών και των ανθρώπων.

Γιάννης Κατσάνος

Η παράσταση είναι υποτιτλισμένη στα αγγλικά.