Η Μηχανή του Χρόνου επιστρέφει επίκαιρη στη ΝΕΤ από τις 17 Νοέμβρη.
Λογοκρισία και προπαγάνδα στα χρόνια της χούντας, 36 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο.
Δημοσίευση 13/11/2009 | 10:57


Η εξαιρετική δουλειά του Χρίστου Βασιλόπουλου στην «Μηχανή του Χρόνου» επιστρέφει για μια ακόμα σεζόν μέσα από τη συχνότητα της ΝΕΤ. Η πρώτη εκπομπή για φέτος έρχεται την Τρίτη 17 Νοέμβρη (22:00), 36 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου με θέμα τη λογοκρισία και την προπαγάνδα στα χρόνια της Χούντας. Δεν είναι η πρώτη φορά που το θέμα αυτό προσεγγίζεται, όμως η εκπομπή υπόσχεται μια νέα ματιά στα γεγονότα μιας εποχής που μοιάζει τόσο μακρινή. Όπως θα μάθουμε η Χούντα εκτός από το να λογοκρίνει, φρόντιζε ώστε προς τα «έξω» να δείχνει ακριβώς το αντίθετο.
Στο τοίχο του γραφείου του, ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε ένα σκίτσο εφημερίδας εξαιρετικά επικριτικό για τη χούντα. Οποίος το έβλεπε πίστευε ότι ήταν ανεκτικός. Η αλήθεια ήταν ότι το σκίτσο είχε λογοκριθεί και δε δημοσιεύθηκε ποτέ. Ο Παπαδόπουλος το είχε σε κοινή θέα για να ξεγελάει τους ανταποκριτές ξένων εφημερίδων ότι στην Ελλάδα υπάρχει ελευθερία του τύπου. Σε αυτά τα κόλπα της χούντας αλλά και τη στυγνή λογοκρισία είναι αφιερωμένη η πρώτη «Μηχανή του Χρόνου» για τη νέα σεζόν.
Ο Χρίστος Βασιλόπουλος αξιοποιεί στο έπακρο το αχανές αρχείο της ΕΡΤ για να εντοπίσει ντοκουμέντα και τεκμήρια που δίνουν την εικόνα της εποχής. Αυτή τη φορά η εκπομπή ανακάλυψε σπάνιο οπτικό υλικό με τον θεωρητικό της χούντας Γεώργιο Γεωργαλά επί το έργο σε ομιλίες και περιοδείες. Ποιος όμως ήταν ο Γεωργαλάς; Πρόκειται για την αιχμή του δόρατος για την ιδεολογική καθοδήγηση, ένας άνθρωπος που είχε τη θέση του «υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ». Με εκπομπές στην χουντική τηλεόραση πέρναγε απευθείας την γραμμή της χούντας, ωραιοποιούσε την πραγματικότητα και διαστρέβλωνε την αλήθεια. Ο «σοβιετολόγος» των συνταγματαρχών και πρώην στέλεχος του ΚΚΕ μετεξελίχθηκε σε έναν από τους χειρότερους διώκτες της αριστερής ιδεολογίας.
Στην εκπομπή θα θυμηθούμε και την λογοκρισία που επιβλήθηκε και στην τέχνη. Οι λογοκριτές μάλιστα φρόντιζαν ακόμη και στους δίσκους των 45 στροφών να μπαίνουν αληθινά τσιρότα πάνω στο βινύλιο, έτσι ώστε να μην μπορεί να παίξει ο δίσκος στο πικ απ της ελληνικής ραδιοφωνίας. Η μηχανή του χρόνου βρήκε πολλούς τέτοιους δίσκους και παρουσιάζει τις ιστορίες των κομμένων τραγουδιών. Οι τότε νέοι της εποχής θυμούνται το ξύλο σε κινηματογραφικές αίθουσες προκειμένου να μην δουν επικίνδυνες αμερικανικές ταινίες, όπως το έργο «Φράουλες κι Αίμα» κι φυσικά ούτε λόγος για τη ροκ μουσική, που στο μυαλό των χουντικών ήταν το ίδιο επικίνδυνη με τον κομμουνισμό!






