Ματαιότης ματαιοτήτων, είπε ο Εκκλησιαστής, ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης.

 Ο Αντώνης Αντωνόπουλος μετά την πρώτη του σκηνοθεσία της παράστασης Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ του Σάμουελ Μπέκετ, επανέρχεται στο Bios με τον Εκκλησιαστή.

Μια εικαστική χορογραφία για το αρχετυπικό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης. Μια όπερα δωματίου για τη ματαιότητα της ανθρώπινης φύσης.

Καιρός που θρηνείς και καιρός που χορεύεις.

Η παράσταση αφηγείται με μουσικούς και χορευτικούς όρους την ιστορία του Εκκλησιαστή. Ο Lowtronik συνθέτει επί σκηνής το ηλεκτρονικό ηχητικό τοπίο και ο Αντώνης Αντωνόπουλος σωματοποιεί την πορεία του ανθρώπου από την πρωταρχική και ζωώδη καταβολή του στην αναζήτηση της θεϊκής του υπόστασης. Μέσα από τα δώδεκα κεφάλαια του Εκκλησιαστή, αυτή η δυαδική ορχήστρα εξερευνά τα όρια ανάμεσα στη μουσική αφήγηση και την αναπαράσταση.

«Το βιβλίο με τη βαθειά παρατήρηση και τη μεγάλη ψυχική πείρα. Με την αηδία της ζωής και τον κόρο της γνώσης και της σοφίας. Το αμαρτωλό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης. Το επικούρειο κ’ υλιστικό σχεδόν με τη σκανταλιστική γοητεία και την αιώνια ζωντάνια κι επικαιρότητα. Το βιβλίο της πιο τραγικής απαισιοδοξίας και της ανθρώπινης ματαιότητας. Με την αδρή και ρωμαλέα λυρική διάθεση στα περισσότερα και πιο γνήσια σημεία του, με την πηγαία ποιητική του πνοή, που όλη τη γνωμική του φιλοσοφία και σκέψη κατόρθωσε να την κάνει ένα σωστό λογοτέχνημα ο συγγραφέας του.»

Απόσπασμα από την εισαγωγή του  μεταφραστή Κ.Ι. Φριλίγγου