Η ζωή πολλές φορές παίζει αστεία παιχνίδια, εξαντλώντας την έτσι κι αλλιώς αυξημένη αίσθηση ειρωνείας που διαθέτει. Είτε κάνει σενάρια, είτε περιμένει υπομονετικά και βάζει κάποιον τυχαία να τραβήξει φωτογραφία την κατάλληλη στιγμή, είτε απλά παρακολουθεί, γελώντας, χωρίς να ντρέπεται καθόλου. Και γιατί να ντρέπεται άλλωστε;

Για όποιον βαριέται να πάει από την λεκάνη μέχρι τον νιπτήρα...

Στρίψε, μην στρίβεις. Στρίιιψεεε, μην στρίιιιβειιιις...

Κανείς δεν ακούει τα τηλεφωνήματά σου. Ποτέ...

Τι; Το duck face δεν βγαίνει από τις πάπιες;

Όποιος παίζει με την φωτιά...

O Shyamalan φταίει. Πάντα...

Target acquired...

Άδικα ξελαρυγγιάστηκες αδερφέ...

Που είχα βάλει το ψαλίδι;

Ποιος φοβάται ποιον;

Ακόμα περιμένει τον Γκοντώ...

Σε βλέπω...