Η ζωή του ποδοσφαιριστή είναι από τις πιο ελκυστικές. Λεφτά, γυναίκες, λατρεία και πολλές συγκινήσεις. Όμως εκτός από αυτό, υπάρχει το άγχος, οι απογοητεύσεις και οι τραυματισμοί. Ο Βραζιλιάνος Κάρλος Κάιζερ τα γνώριζε όλα αυτά. Και του άρεσαν μόνο τα καλά. Και είχε σαν όνειρο να ζει σαν μεγάλος ποδοσφαιριστής χωρίς να παίζει ποδόσφαιρο. Αν και αυτό λέγεται απάτη, μπορούμε να του αναγνωρίσουμε ότι ήταν πολύ δύσκολο να το καταφέρει. Κι όμως το έκανε επί 20 χρόνια...

Το πραγματικό του όνομα είναι Κάρλος Ενρίκε Ραπόζο και γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1963. Όπως οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι, ο Κάρλος μεγάλωσε λατρεύοντας το ποδόσφαιρο. Αλλά μάλλον δεν το είχε στο αίμα του και λογικά ήταν και λίγο τεμπέλης. Όμως ήξερε παρόλ’ αυτά ότι είναι ωραίος τύπος. Ξεκίνησε από τις ακαδημίες τις Μποταφόγκο και δήλωνε επιθετικός. Αργότερα πήγε σε εκείνες της Φλαμένγκο. Οι επιλογές του να βρίσκεται σε μερικές από τις μεγαλύτερες ομάδες της Βραζιλίας τον δικτύωσαν όπως είχε σχεδιάσει.

Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από το Μεξικό, άρχισε να κάνει παρέα με καταξιωμένους ποδοσφαιριστές. Χωρίς να υπάρχουν στατιστικά και η πληροπφόρηση που υπάρχει σήμερα, οι φίλοι του αλλά κι οι μάνατζερ στους οποίους τον σύστησαν, πίστευαν αυτά πού έλεγε. Και του έκλειναν συμφωνίες με της μεγαλύτερες ομάδες της χώρας.
Το παρατσούκλι «Κάιζερ» του κόλλησε λόγω της ομοιότητάς του με τον Φραντς Μπεκενμπάουερ. Στην πραγματικότητα, το κόλλησε ο ίδιος στον εαυτό του, ως ένα ακόμα όπλο στην ψεύτική κατασκευή της εικόνας του.

Στα επόμενα 20 χρόνια έπεισε 11 ομάδες να τον υπογράψουν ως δεινό γκολτζή. Δεν αγωνίστηκε παρά λίγα λεπτά. Δεν πέτυχε ποτέ του γκολ. Κι όμως έβγαζε τα προς το ζειν προσποιούμενος τον τραυματία. Στους 20 αγώνες που αγωνίστηκε, έμπαινε πάντα ως αλλαγή. Για λίγα λεπτά. Που όμως έφταναν και περίσσευαν για να του χαρίσουν το επόμενο συμβόλαιό του.

Μια φορά προκειμένου να μην παίξει, έστησε καυγά με οπαδούς της αντίπαλης ομάδας και πήρε κόκκινη κάρτα. Πριν μπει καν στον αγωνιστικό χώρο. Μια άλλη φορά, για να πάρει μεταγραφή, έκανε πως μιλούσε αγγλικά με τον ατζέντη του. Η γλώσσα που μιλούσε βέβαια δεν ήταν αγγλικά, αλλά εκείνοι που έπρεπε νόμιζαν πως διαπραγματεύεται μεταγραφή στο αγγλικό πρωτάθλημα. Και του πρότειναν για ακόμα μια φορά συμβόλαιο. Ταυτόχρονα, έβγαινε με τους φίλους του ποδοσφαιριστές και αξιοποιούσε στο έπακρο την ζωή του ποδοσφαιριστή, όπως την είχε ονειρευτεί.

Έτσι, για 20 χρόνια ο Κάρλος Κάιζερ έκανε τον ποδοσφαιριστή και το γλέντησε όπως ήθελε. Αργότερα βρήκε και δουλειά ως personal trainer. Και φυσικά, ακόμα πουλάει καλά τον εαυτό του. Γιατί αυτό ήταν το ταλέντο του, όχι το ποδόσφαιρο. Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που δεν έπαιξε ποτέ του ποδόσφαιρο είναι μια ιστορία μοναδική. Και οι Βρετανοί αποφάσισαν να τον κάνουν και ντοκιμαντέρ. Ο Κάρλος Κάιζερ έμεινε στην ιστορία για όλους τους λάθος λόγους, αλλά κατάφερε και έμεινε.