Αιγύπτιοι και Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν στο αιγυπτιακό τμήμα της ερήμου Σαχάρα το απολίθωμα ενός νέου δεινοσαύρου ο οποίος είχε μήκος λεωφορείου.

Πρόκειται για έναν φυτοφάγο δεινόσαυρο, ο οποίος ονομάσθηκε «Μανσουρόσαυρος» (Mansourasaurus shahinae) και είχε μακρύ λαιμό και οστέινες πλάκες ενσωματωμένες στην επιφάνεια του δέρματός του.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον παλαιοντολόγο δρα Χεσάμ Σαλάμ του Τμήματος Γεωλογίας του αιγυπτιακού Πανεπιστημίου της Μανσούρα (εξ ου και το όνομα του δεινοσαύρου), έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Ecology and Evolution».

Ο ερευνητής δρ Έρικ Γκόρσακ του Μουσείου Φιλντς των ΗΠΑ, ο οποίος συμμετείχε στην αποστολή, δήλωσε ότι πρόκειται για «μία σημαντική ανακάλυψη για την αιγυπτιακή και γενικότερα για την αφρικανική παλαιοντολογία.

Η Αφρική παραμένει ένα γιγάντιο ερωτηματικό, όσον αφορά τα ζώα που την κατοικούσαν στο τέλος της εποχής των δεινοσαύρων», δηλαδή στην Ύστερη Κρητιδική περίοδο.

Ελάχιστα, κακοδιατηρημένα και πολύ απομακρυσμένα μεταξύ τους απολιθώματα δεινοσαύρων έχουν βρεθεί στην Αφρική από εκείνη την εποχή.

Ένας λόγος είναι ότι τα όποια απολιθώματα έχουν εξαφανισθεί κάτω από την πλούσια αφρικανική βλάστηση, κάτι που δεν συμβαίνει σε άλλες περιοχές με αφθονία απολιθωμάτων, όπως η Παταγωνία και η έρημος Γκόμπι στη Μογγολία.

Αναλύοντας τον Μανσουρόσαυρο, οι επιστήμονες κατέληξαν στην εκτίμηση ότι έχει μεγαλύτερες ομοιότητες με δεινόσαυρους από την Ευρώπη και την Ασία, παρά με τη Νότια Αφρική και τη Νότια Αμερική. Από αυτό συμπεραίνουν ότι τουλάχιστον μερικοί δεινόσαυροι μπορούσαν τότε -πριν 100 έως 66 εκατ. χρόνια- να μετακινηθούν ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Αφρική.

Ο Μανσουρόσαυρος ανήκει στην ευρύτερη ομάδα των Τιτανόσαυρων, που ήσαν μακρυλαίμηδες φυτοφάγοι δεινόσαυροι. Στην ίδια οικογένεια ανήκουν τα μεγαλύτερα γνωστά ζώα που περπάτησαν ποτέ στη Γη, όπως ο Αργεντινόσαυρος και ο Παταγωτιτάν.

Για τα δεδομένα των Τιτανόσαυρων, ο Μανσουρόσαυρος ήταν μετρίου μεγέθους, έχοντας περίπου το βάρος ενός μεγάλου αφρικανικού ελέφαντα.

Ο σκελετός του είναι το καλύτερα διατηρημένο απολίθωμα του τέλους της εποχής των δεινοσαύρων, που έχει ανακαλυφθεί ποτέ στην Αφρική, καθώς έχουν βρεθεί τμήματα του κρανίου του, η κάτω γνάθος, ο λαιμός, τα πλευρά του, μεγάλο μέρος των ώμων και των μπροστινών άκρων, καθώς και τμήμα τού πίσω ποδιού του.

«Όταν είδα τα απολιθώματα για πρώτη φορά, το σαγόνι μου κρέμασε ως το πάτωμα. Αυτό ήταν πραγματικά το "ιερό δισκοπότηρο", ένας καλοδιατηρημένος δεινόσαυρος από το τέλος της εποχής των δεινοσαύρων στην Αφρική, κάτι που εμείς οι παλαιοντολόγοι ψάχναμε εδώ και πολύ-πολύ καιρό» δήλωσε ο παλαιοντολόγος δρ. Ματ Λαμάνα του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κάρνεγκι των ΗΠΑ.