Αυτό μπορεί να φαίνεται ότι η συγκεκριμένη οικογένεια κάνει προσπάθεια να μοιράσει τις ευθύνες για την ανατροφή των παιδιών. Αλλά μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνα, λέει πως αυτή η απόφαση ενδέχεται να έχει μακροπρόθεσμα πολύ θετικά για την οικογένεια οφέλη.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε το 2019 στο Journal of the American Medical Association Pediatrics, έκανε έρευνα για τη σχέση που έχουν οι θετικές σχέσεις στην οικογένεια κατά τη διάρκεια της εφηβείας με την κατάθλιψη στην ενήλικη ζωή.
Μελετώντας κάποια δεδομένα αλλά και χρησιμοποιώντας ένα δείγμα ανθρώπων με 18 χιλιάδες συμμετέχοντες, οι οποίοι ξεκίνησαν να παρακολουθούνται από τα 7 με 12 έως και τα 40 τους έτη, δηλαδή για περισσότερα από 20 χρόνια.
Οι ερευνητές είδαν τις πιο βασικές πτυχές της οικογένειας. Τη συνοχή της και τις συγκρούσεις μεταξύ γονέων και παιδιών. Έτσι ζήτησαν από τους έφηβους που συμμετείχαν να τους πουν πόσα από τα μέλη της οικογένειας αισθάνονταν πως τους είχαν δώσει την προσοχή που χρειάζονταν, πως κατανόησαν τις ανάγκες τους και πέρασαν ευχάριστο χρόνο μαζί τους, ώστε να μετρηθεί η οικογενειακή συνοχή. Η κλίμακα μέτρησης ξεκινούσε από το «Καθόλου» και έφτανε έως το «Πολύ».
Ο τρόπος μέτρησης των συγκρούσεων έγινε με παρόμοιο τρόπο. Ζητήθηκε από τους έφηβους να τους πουν αν φέρνουν στο μυαλό τους κάποια έντονη σύγκρουση που έγινε μεταξύ των ίδιων και των γονιών τους, τους τελευταίους μήνες.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως τα επίπεδα κατάθλιψης των εφήβων με οικογενειακή συνοχή, ήταν χαμηλότερα. Αγόρια και κορίτσια με υψηλότερη οικογενειακή συνοχή και λιγότερες συγκρούσεις, είχαν λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης μεταξύ 12 και 42 ετών.
Οι γυναίκες βέβαια είχαν υψηλότερα επίπεδα κατάθλιψης στην πρώιμη εφηβεία τους, τα οποία μειώνονταν ως την ηλικία των 30 και μετά αυξάνονταν ξανά, ενώ τα αγόρια είχαν λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης στην εφηβεία τα οποία παρέμεναν στα ίδια επίπεδα μέχρι τα 30 ή 40 και μετά αυξάνονταν.
Στο παρελθόν αρκετές μελέτες έχουν ασχοληθεί με τις δύσκολες εμπειρίες στα παιδικά χρόνια και το άγχος που προκαλούν στην ενήλικη ζωή τους αλλά και τα προστατευτικά αποτελέσματα που έχουν οι καλές οικογενειακές σχέσεις κατά την παιδική και εφηβική ηλικία. Η μελέτη αυτή απέδειξε ότι η οικογενειακή συνοχή ενεργεί ευεργετικά και στην ενήλικη ζωή.
Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο χρόνο και μάλιστα ποιοτικό περνά μαζί η οικογένεια με τις σχέσεις τις να μην έχουν πολλές συγκρούσεις, τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα υπάρχει για τα παιδιά να μην έχουν ψυχολογικά τραύματα και να αντιμετωπίσουν μειωμένα συμπτώματα κατάθλιψης στην ενήλικη ζωή τους, αφού θα είναι θωρακισμένα από την εφηβεία λόγω της οικογένειάς τους.
