Ο Άρης Μπινιάρης γράφει και σκηνοθετεί μια παράσταση ενθύμησης μέσα από την μουσική, την κίνηση και την αναπαράσταση. Ενθύμησης των αγώνων για ελευθερία στην περιοχή του Πόντου στις αρχές του 20ού αιώνα.

Μέσα από κείμενα της εποχής, επιστολογραφία, άρθρα εφημερίδων και μαρτυρίες περιγράφει τον πανανθρώπινο και διαχρονικό αγώνα για την μετάβαση από μια κατάσταση σκλαβιάς προς έναν ορίζοντα απελευθέρωσης (κοινωνικής, ψυχικής και υπαρξιακής), καθώς και τον άκρατο ερωτισμό που εγείρει μια δυναμική διαδικασία αντίστασης απέναντι σε μια τυραννία.

Θέατρο, μουσική και λόγος συνυπάρχουν και με όχημα την θεατρική δράση, την αφήγηση και τον χορό αποδίδουν ανάγλυφα και ανάγουν σε σύμβολα τα γεγονότα, τον τόπο και τον χρόνο.

Τα χορικά και τα τραγούδια κρατούν βασικό άξονα της παράστασης, ενώ ο μουσικός καμβάς αντλεί την αισθητική του τόσο από τη σύγχρονη όσο και από την παραδοσιακή μουσική της ευρύτερης περιοχής του Πόντου. Η αναπαραγωγή- εκτέλεση της μουσικής γίνεται ζωντανά από τέσσερις μουσικούς (κρουστά και έγχορδα) σε συνδυασμό με ηλεκτρικές συνθέσεις.