Η 24η Αυγούστου του 1572 έχει μένει στην ιστορία ως έκφραση μεγάλων σφαγών ή καταστροφών. Τότε, οι Ρωμαιοκαθολικοί κατέσφαξαν στο Παρίσι έναν μεγάλο αριθμό διαμαρτυρόμενων (από 3.000 μέχρι 20.000, κάνουν λόγο οι διάφορες πηγές).

Ο εμφύλιος μεταξύ τους είχε τερματιστεί το 1570, αλλά αυτό δεν εκτόνωσε την κατάσταση. Εκτός από τον δογματικό πόλεμο ανταγωνίζονταν για το ποιος θα «εξουσιάζει» τον άβουλο βασιλιά Κάρολο Θ’. Ο διορισμός του προτεστάντη Ντε Κολινί στο παλάτι και η επιρροή που είχε στον βασιλιά, ενόχλησε τους Ρωμαιοκαθολικούς.

Η βασιλομήτωρ Αικατερίνη των Μεδίκων, ζήτησε βοήθεια από τους καθολικούς, ενοχλημένη με την σειρά της από τις μηχανορραφίες του Ντε Κολινί. Έπεισε τον γιό της πως ο Ντε Κολινί συνωμοτούσε εναντίον του. Η απόπειρα όμως εις βάρος του απέτυχε. Τότε, η Αικατερίνη έπεισε ξανά τον γιο της να σκοτώσει όλους τους Διαμαρτυρόμενους του Παρισίου!

Την νύχτα της 23ης προς 24η Αυγούστου, ακολούθησε η μεγάλη σφαγή, που έχει χαρακτηριστεί ως μια από τις μεγαλύτερες και τις μαζικότερες στην ιστορία.