1912 – Το ελληνικό υποβρύχιο «Δελφίν» γίνεται το πρώτο υποβρύχιο στον κόσμο που εκτοξεύει τορπίλη κατά εχθρικού πλοίου

Στις 9 Δεκεμβρίου του 1912, το ελληνικό υποβρύχιο «Δελφίν» κέρδισε μια παγκόσμια πρωτιά, καθώς έγινε το πρώτο υποβρύχιο στην παγκόσμια ναυτική ιστορία που εκτόξευσε τορπίλη κατά του εχθρικού τουρκικού πολεμικού πλοίου «Medjidieh», κατά την διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου. Η εκτόξευση δεν ήταν επιτυχημένη, αλλά αυτό δεν εμπόδισε το ελληνικό υποβρύχιο να γράψει ιστορία.

Το ελληνικό ναυτικό έδωσε παραγγελία για την ναυπήγηση του πρώτου ελληνικού υποβρυχίου δόθηκε τον Σεπτέμβριο του 1910. Το ελληνικό κράτος παρέλαβε το «Δελφίν» τον Αύγουστο του 1912 από τους Γάλλους, οι οποίοι βοήθησαν στην άμεση και εντατική εκπαίδευση του πληρώματος. Το υποβρύχιο έφτασε από το λιμάνι της Τουλόν στην Κέρκυρα στις 21 Σεπτεμβρίου. Έμεινε μερικές ώρες στο νησί και αμέσως ξεκίνησε για την Σαλαμίνα. Η υποδοχή του ήταν κάτι περισσότερο από ενθουσιώδης.

Στις 4 Οκτωβρίου ξεσπά ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος και δυο εβδομάδες μετά το «Δελφίν» βγήκε στα ανοιχτά για να ενωθεί με τον υπόλοιπο στόλο. Από την επόμενη μέρα κιόλα ξεκίνησε τις περιπολίες. Στις 9 Δεκεμβρίου, έξι τουρκικά πολεμικά πλοία εμφανίστηκαν στο στόμιο των Δαρδανελίων. Αμέσως ισάριθμα ελληνικά πολεμικά πλοία πήραν εντολή να τα παρενοχλούν από απόσταση μέχρι να φτάσουν τα ελληνικά θωρηκτά. Το «Δελφίν» έφτασε στο σημείο εκτελώντας περιπολίες, καταδύθηκε και εκτόξευσε τορπίλη το «Medjidieh», από 500 μέτρα απόσταση. Ο σωλήνας όμως έπαθε αφλογιστία και η τορπίλη έπεσε στον βυθό χωρίς να εκραγεί. Τα τουρκικά πλοία περάσαν από πάνω από το «Δελφίν» χωρίς να αντιληφθούν την παρουσία του.

Το υποβρύχιο στάλθηκε στο ναύσταθμο της Σαλαμίνας για διάφορες επισκευές και έμεινε εκεί μέχρι το τέλος του πολέμου. Το 1916 κατασχέθηκε από τους Γάλλους, οι οποίοι το επέστρεψαν ένα χρόνο αργότερα. Όμως κάθε προσπάθεια αποκατάστασης έπεσε στο κενό, με αποτέλεσμα να παροπλιστεί οριστικά τρία χρόνια αργότερα.

1996 - Ο Έλληνας ομοιοπαθητικός, Γιώργος Βυθούλκας, λαμβάνει το «Ενναλακτικό Βραβείο Νόμπελ»

Γεννήθηκε το 1932 στην Αθήνα και σπούδασε ομοιοπαθητική στην Νότιο Αφρική, όπου πήρε το δίπλωμά του το 1966. Επέστρεψε στην Αθήνα. Ξεκίνησε να εξασκεί και να διδάσκει ομοιοπαθητική, ιδρύοντας σιγά σιγά το Κέντρο Ομοιοπαθητικής Ιατρικής της Αθήνας το 1970.

Το 1972 δημιούργησε το ελληνικό επιστημονικό περιοδικό για την ομοιοπαθητική, ενώ από το 1976, διοργάνωνε διεθνή σεμινάρια. Από το 1987 μέχρι το 1991, συνεργάστηκε με το πανεπιστήμιο «Namur» του Βελγίου ώστε να τελειοποιήσουν ένα προηγμένο πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή που έγινε γνωστό ως «Vithoulkas Expert System» για το πρόγραμμα RADAR. Με αυτό τον τρόπο έθεσε στην διάθεση πολλών γιατρών στον κόσμο την ομοιοπαθητική.

Το 1996 έλαβε στην Σουηδία το βραβείο «Right Livelihood Award» το οποίο διαφημίζεται ως το Εναλλακτικό Βραβείο Νόμπελ. Αν και δεν έχει σχέση με τα επίσημα βραβεία Νόμπελ, παραμένει ένα βραβείο αναγνωρισμένου κύρους με παγκόσμια αξία.

Ο μεγαλύτερος στόχος του Γιώργου Βυθούκλα τα επόμενα χρόνια, παρέμεινε η καθιέρωση της Ομοιοπαθητικής διεθνώς, , με την ίδρυση κολλεγίων σε ΗΠΑ και Ευρώπη, όπου η ομοιοπαθητική θα διδάσκεται στο υψηλότερο επίπεδο. Έχει ιδρύσει την Διεθνή Ακαδημία Ομοιοπαθητικής στην Αλόννησο, όπου και μένει μέχρι σήμερα.