1954 – Γεννήθηκε ο ελληνικής καταγωγής παγκοσμίου φήμης συνθέτης, Yanni

Γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 14 Νοεμβρίου του 1954. Οι γονείς του ήταν ο τραπεζίτης Σωτήρης Χρυσομάλλης και μητέρα του η Φελίτσα Χρυσομάλλη. Ξεκίνησε να παίζει πιάνο από πολύ μικρός, στα 6 του μόλις χρόνια. Οι γονείς του τον προέτρεψαν να μάθει πιάνο μόνος του, χωρίς δάσκαλο και με τον δικό του ρυθμό. Ο μικρός Γιάννης έπαιζε συνέχεια πιάνο και έγινε ένα εξαιρετικός αυτοδίδακτος πιανίστας.

Σε ηλικία 15 ετών ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας κολύμβησης. Έσπασε μάλιστα το πανελλήνιο ρεκόρ στα 50 μέτρα ελεύθερο. Σε ηλικία 18 ετών, το 1972, θα μεταναστεύσει στις ΗΠΑ για να σπουδάσει ψυχολογία στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Έμαθε αγγλικά και αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο το 1976. Κατά την διάρκεια των σπουδών του έκανε διάφορες δουλειές, όπως το να πλένει πιάτα στο πανεπιστήμιο. Έγινε όμως ταυτόχρονα μέλος ενός rock συγκροτήματος και συνέχισε να μελετά το πιάνο.

Το 1977, έγινε μέλος του συγκροτήματος Chameleon όπου έμεινε μέχρι το 1984. Ταυτόχρονα έγραφε και μουσική για τις παραστάσεις του Minnesota Dance Theatre. Το 1984 μετακόμισε στο Λος Άντζελες με σκοπό να γράψει μουσική για ταινίες.

Το 1980 είχε κυκλοφορήσει το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο «Optymistique». Το 1987 έφτιαξε ένα συγκρότημα και την επόμενη χρονιά ξεκίνησε περιοδείες. Από μια συναυλία στο Νταλας που πήρε διθυραμβικά σχόλια, η καριέρα του Yanni, άρχισε να απογειώνεται. Ο δίσκος του «Dare to Dream» το 1992, ήταν ο πρώτος που προτάθηκε για βραβείο Grammy. Η μεγάλη του παράσταση που τον έκανε γνωστό παγκοσμίως έγινε στο Θέατρο Ηρώδου του Αττικού κάτω από την Ακρόπολη.Η ζωντανή ηχογράφηση και οδίσκος ήταν παραγωγή δική του με χρήματα που πλήρωσε ο ίδιος.

Έχει κάνει επίσης συναυλίες στο Ταζ Μαχάλ, στην Απαγορευμένη πόλη στην Κίνα και στο Royal Albert Hall του Λονδίνου. Θεωρείται ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς καλλιτέχνες της new Age μουσικής, βοηθώντας το είδος να γίνει εξαιρετικά δημοφιλές.

Η αυτοβιογραφία του «Yanni in Words», εκδόθηκε το 2003 και έγινε best seller.
O Yanni χαρακτηρίζεται ως ένας «αληθινός παγκόσμιος καλλιτέχνης» και η μουσική του αντικατοπτρίζει την φιλοσοφία του, «ένας κόσμος, ένας λαός».

Το τραγούδι «Nostalgia» που, όπως λέει, του θυμίζει τα παιδικά του χρόνια στην Ελλάδα

2015 – Επτά τρομοκρατικές επιθέσεις το βράδυ της 13ης Νοεμβρίου προς 14ης Νοεμβρίου στο Παρίσι: 129 νεκροί και περισσότεροι από 200 τραυματίες

Το βράδυ της 13ης Νοεμβρίου, η γαλλική πρωτεύουσα έζησε τον τρόμο του φανατισμού. Στις 21:16, ξεκινάει μια σειρά από επιθέσεις που τελείωσαν 1 περίπου ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Κατά το διάστημα αυτό αναφέρθηκαν τρεις διαφορετικές εκρήξεις και έξι μαζικοί πυροβολισμοί σε διαφορετικά σημεία.

Η επίθεση με τα περισσότερα θύματα έγινε στο Θέατρο Bataclan, όπου είχε προγραμματιστεί συναυλία του συγκροτήματος «Eagles of Death Metal». Οι θεατές κρατήθηκαν όμηροι από τους εισβολείς, οι οποίοι μετέτρεψαν σε πεδίο μάχης τον χώρο, μέχρι που αυτή έληξε, 1 ώρα μετά τα μεσάνυχτα, στις 14 Νοεμβρίου.

Οι επτά ανεξάρτητες τρομοκρατικές επιθέσεις έγιναν στο γήπεδο Stade de France, την ώρα του φιλικού αγώνα της Γαλλίας με την Γερμανία, την οδό Alibert, την οδό de la Fontaine-au-Roi, την οδό de Charrone, το θέατρο Bataclan, την λεωφόρο de la Republique και το Boulevard Beaumarchais.

Η πρώτη επίθεση έγινε στην οδό Alibert, όταν άγνωστοι πυροβόλησαν τα άτομα που βρίσκονταν σε ένα καφέ-μπαρ και αργότερα επιτέθηκαν στο εστιατόριο La Petit Cambodge, όπου δολοφόνησαν 11 ανθρώπους. Ύστερα αναφέρθηκαν οι εκρήξεις έξω από το γεμάτο Stade de France, όπου βρισκόταν και ο πρόεδρος Ολάντ. Οι εκρήξεις είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον πέντε ανθρώπων, ενώ σημειώθηκαν μόλις 20 λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα, με το πλήθος να παθαίνει πανικό αλλά να εγκαταλείπει ήσυχα τις εξέδρες.

Λίγο αργότερα, δυο επιτιθέμενοι πυροβόλησαν για μερικά λεπτά προς τη βεράντα του La Belle Équipe, ενός εστιατορίου στην οδό rue de Charonne, στο 11ο διαμέρισμα του Παρισιού. περίπου στις 21:50. Η αστυνομία επιβεβαίωσε ότι από τα πυρά των ενόπλων σκοτώθηκαν 18 άνθρωποι.

Οι περισσότεροι νεκροί όμως, 90 στον αριθμό, όταν η αρχική ομηρία μετατράπηκε σε σφαγή. Λίγο μετά τις 10 το βράδυ, οι 1.500 θεατές της συναυλίας, άκουσαν αρχικά του τέσσερις μαυροντυμένους άνδρες να φωνάζουν «Αλλάχ Άκμπαρ» και αμέσως να επιτίθονται στο πλήθος με πυροβολισμούς και χειροβομβίδες.

Οι περισσότεροι από τους θαμώνες και το συγκρότημα κατάφεραν να φύγει, αλλά οι άντρες κράτησαν 60-100 ομήρους μόλις η αστυνομία έφτασε έξω από το θέατρο. Φώναζαν για την δράση της Γαλλίας στη Συρία. Οι πυροβολισμοί μέσα στο θέτραο συνεχίζονταν.

Ένα τέταρτο μετά τα μεσάνυχτα η αστυνομία επιχείρησε έφοδο, μετά από αναφορές πως οι δράστες είχαν αρχίσει να δολοφονούν τους ομήρους. Η ομηρία έληξε λίγο πριν από τη 1, με τον θάνατο των ενόπλων.

Δράστες των επιθέσεων, όπως ανέφερε και ο πρόεδρος Ολάντ στις 14 Νοεμβρίου, ήταν «το Ισλαμικό Κράτος με εσωτερική βοήθεια». Οι περισσότεροι δράστες σκοτώθηκαν είτε με γιλέκα αυτοκτονίας είτε από την αστυνομία. Ωστόσο οι αστυνομικές αρχές αναζητούσαν ακόμα τους ενόχους των 11 δολοφονιών στο εστιατόριο La Petit Cambodge.

Το πρωί της 14ης Νοεμβρίου, το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε και επίσημα την ευθύνη επαινώντας την «ηρωική πράξη των αδερφών». Ανακοίνωσαν μάλιστα πως αυτό ήταν μόνο η αρχή. Ο πρόεδρος Ολάντ ανακοίνωσε μέτρα ασφαλείας και τριήμερο πένθος. Η τρομοκρατία είχε χτυπήσει το Παρίσι και λίγους μήνες αργότερα, χτύπησε και τις Βρυξέλλες.