1905 – Σε ηλικία 26 ετών ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, διατυπώνει την θεωρία της σχετικότητας (E=mc²)

Σε ηλικία μόλις 26 ετών, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, διατύπωσε την εξίσωση που έμελλε να αλλάξει τον κόσμο. Αυτό συνέβη στις 27 Σεπτεμβρίου του 1905, όταν στο επιστημονικό περιοδικό «Χρονικά της Φυσικής», δημοσίευσε ένα άρθρο του για την Θεωρία της Σχετικότητας. Είχε τίτλο «Μήπως η αδράνεια ενός σώματος εξαρτάται από το ενεργειακό του περιεχόμενο;» και παρουσίασε για πρώτη φορά της διάσημη εξίσωση του E=mc².

Το συμπέρασμα στο οποίο έφτασε ήταν η ισοδυναμία της μάζας και της ενέργειας. Η θεωρία της σχετικότητας προβλέπει ότι κάθε σώμα έχει ενέργεια εξαιτίας της μάζας του. Όταν το σώμα είναι ακίνητο, αυτή ισούται με E=mc², η οποία ονομάστηκε από τον Αϊνστάιν ενέργεια μάζας ηρεμίας. Η ενέργεια που οφείλεται στη μάζα ενός σώματος είναι το άθροισμα της κινητικής ενέργειας και της ενέργειας μάζας ηρεμίας.

Στον νέο κόσμο της Σχετικότητας, η εξίσωση Ε=mc2 (η ενέργεια ισούται με τη μάζα επί την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο) ανέτρεπε τη Νευτώνεια προσέγγιση, γκρεμίζοντας ολόκληρο το νοητικό και λογικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο είχαν βασιστεί οι τεχνικές μετρήσεις του χρόνου και του μήκους.

Αυτή η θεωρία του Αϊνστάιν, άλλαξε τον κόσμο της φυσικής και στο σύνιολό του προς το καλύτερο αλλά οδήγησε και με κάποιο τρόπο στην κατασκευή της ατομικής βόμβας και αργότερα στην χρήση της. Ο ειρηνιστής Αϊνστάιν, δεν μπορούσε να πιστέψει πως μια θεωρία που βοήθησε στην εξέλιξη, είχε γυρίσει μπούμερανγκ. Είχε στείλει αμέτρητες επιστολές στον πρόεδρο Ρούσβελτ αλλά αγνοήθηκε.

Στον φίλο του Σίγκμουντ Φρόυντ, με τον οποίο διατηρούσε αλληλογραφία, έγραψε προφητικά: «ο κόσμος έχει επιθυμία για μίσος και καταστροφή». Η ανακάλυψη του, παρ’ όλη την κακή χρήση της, θεωρείται ως ένα τεράστιο κεφάλαιο στην επιστημονική γνώση, που είναι ανεκτίμητο. Ο Άλμπερτ Αϊνσταιν βραβεύτηκε με Νόμπελ Φυσικής το 1921.

1941 – Ιδρύεται το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ)

Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και την συμμετοχή των κομμάτων Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας, Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας και του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας, ιδρύθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, το αντιστασιακό σκέλος των παραπάνω κομμάτων, που έθεσε σαν στόχο την «...απελευθέρωση του Έθνους από τον ξένο ζυγό...», τις δυνάμεις του άξονα με κύριους αντιπάλους τους Ναζί.

Σύντομα, το ΕΑΜ, είχε τεράστια επιρροή στον ελληνικό πληθυσμό. Στις 28 Οκτωβρίου του 1941, με εντολή του ΕΑΜ, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους και πανηγύρισε το έπος της Αλβανίας, ξεκινώντας συγχρόνως απεργίες και κινητοποιήσεις. Στόχος ήταν να καταλάβουν οι εχθροί ότι έχουν να κάνουν με ένα εξεγερμένο έθνος.

Από το 1942, το ΕΑΜ εξάπλωσε την δράση του σε όλη της Ελλάδα, με το ένοπλο σκέλος του, τον ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός). Συνέχισε με την προσπάθεια δημιουργία κράτους στις περιοχές της υπαίθρου, που σε πολλές περιπτώσεις οδήγησε στην επαναλειτουργία σχολείων και στην πάταξη των ληστειών.

Όμως η συγκρούσεις δεν έλειψαν με άλλες οργανώσεις, όπως τον ΕΔΕΣ του στρατηγού Ζέρβα, που υποστήριζε πως η δράση του ήταν αντεθνική. Πολλοί άνθρωποι έχασαν την ζωή τους άδικά, σε έναν εμφύλιο πόλεμο που ξεκίνησε από τα χρόνια της κατοχής.

Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας συμμετείχε και το ΕΑΜ, με 6 υπουργούς. Οι Άγγλοι υποστήριξαν πως θα πρέπει να αποστρατευτούν ΕΑΜ και ΕΔΕΣ, για την ομαλή λειτουργία του κράτους. Το ΚΚΕ όμως θεώρησε την συγκεκριμένη κίνηση ως εχθρική για τα μέλη του ΕΑΜ. Το συλλαλητήριο στις 3 Δεκεμβρίου του 1944, συγκέντρωσε 100.000 κόσμο, με αίτημα να αποχωρίσουν οι Άγγλοι. Τα επεισόδια με τις δυνάμεις ασφαλείας είχαν ως απολογισμό 30 νεκρούς και 148 τραυματίες. Ο ΕΛΑΣ κατέλαβε την Αθήνα (εκτός του κέντρου) και τα Δεκεμβριανά, όπως έμειναν στην ιστορία, είχαν μόλις ξεκινήσει.

Οι μάχες αναγκάζουν τον ΕΛΑΣ να εγκαταλείψει την Αθήνα στις 5 Ιανουαρίου. Ακολούθησε μια εβδομάδα μετά η Συμφωνία της Βάρκιζας, αλλά η μη εφαρμογή τον όρο της, οδήγησε στον μεγάλο εμφύλιο.

Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, το ΕΑΜ τελικά διαλύθηκε το 1946.

1984 – Πεθαίνει ο αγαπημένος ηθοποιός, Χρόνης Εξαρχάκος, σε ηλικία 52 ετών

Έγινε γνωστός για τους κωμικούς του ρόλους στον κινηματογράφο αλλά ήταν πολλά περισσότερα από αυτό. Ένας ευρηματικός και σπουδαίος ηθοποιός, ο Πολυχρόνης Έξαρχος όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, έφυγε πολύ νωρίς, σε ηλικία 52 ετών.

Γεννήθηκε στην Σύρο αλλά μεγάλωσε στην Πλάκα. Φοίτησε στην Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1963.

Η επιτυχημένη του σταδιοδρομία στο θέατρο, δίπλα σε μεγάλα ονόματα της εποχής αλλά και σε εξαιρετικούς συνολικά θιάσους (Αναλυτή-Ρηγόπουλου, Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ κ.α.), τον έφερε στην Φίνος Φιλμ, όπου συμμετείχε σε διάφορες κωμωδίες που άφησαν εποχή. «Γοργόνες και μάγκες», «Ο Κατεργάρης», «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι», «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» κ.α.

Στην τηλεόραση, πρωταγωνίστησε στη σειρά του Αλέξη Τριανταφύλλου «Ένας απίθανος ντετέκτιβ», που προβλήθηκε το 1973 από την ΥΕΝΕΔ. Ενσάρκωνε τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Τίτο Χαρίτο, που έμπλεκε σε απίθανες καταστάσεις, στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει διάφορες υποθέσεις.

Νικημένος από τον καρκίνο, ο Χρόνης Εξαρχάκος άφησε την τελευταία του πνοή στις 27 Σεπτεμβρίου του 1984, στο νοσοκομείο «Άγιος Σάββας». Ο καρκίνος των οστών δεν τον άφησε να συνεχίσει την επιτυχημένη καριέρα του «έφυγε» πρόωρα. Η κηδεία το έγινε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.