1989 – Η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» δολοφονεί στον Κολωνάκι, τον βουλευτή της ΝΔ Παύλο Μπακογιάννη

Ο Παύλος Μπακογιάννης γεννήθηκε το 1935 στην Ευρυτανία, στο χωριό Βελωτά. Τελείωσε το σχολείο στην Πάτρα και σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Αργότερα, συνέχισε τις σπουδές του στην Γερμανία και συγκεκριμένα στο Μόναχο. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Konstanz και επί μια δεκαετία ήταν διευθυντής του ελληνικού προγράμματος της Βαυαρικής ραδιοφωνίας.

Το 1967, όταν και έγινε το πραξικόπημα στην Ελλάδα, αντιτάχθηκε σθεναρά στην δικτατορία μέσω των ραδιοφωνικών του εκπομπών, με σχόλια που αναμεταδίδονταν από την Deutsche Welle. Στο Μόναχο γνώρισε και την Ντόρα Μητσοτάκη, η οποία σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο, την οποία και παντρεύτηκε το 1974.

Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα και αρθρογραφούσε στην εφημερίδα «Το Βήμα». Από το 1985 μέχρι και το 1989, ήταν πολιτικός σύμβουλος του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Στις εκλογές του 1989, εξελέγη βουλευτής ενώ στην κυβέρνηση Τζανεττάκη που ακολούθησε, έπαιξε ενεργό ρόλο στις διαπραγματεύσεις με τον Συνασπισμό για την συγκυβέρνηση με την Αριστερά.

Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989, έξω από το γραφείο του στο Κολωνάκι, η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» του είχε στήσει «καρτέρι θανάτου». Η δολοφονία του συγκλόνισε τον πολιτικό κόσμο, που τότε ασχολούνταν με σκάνδαλο Κοσκωτά. Η «17 Νοέμβρη» εξέδωσε μια 12σέλιδη προκήρυξη ύστερα από την δολοφονία. Σε αυτήν ανέφερε πως αποφάσισε την εκτέλεση του βουλευτή Παύλου Μπακογιάννη γιατί είχε ενεργό ρόλο στο σκάνδαλο Κοσκωτά.

Ο Παύλος Μπακογιάννης ήταν ένας μετριοπαθής πολιτικός, χαμηλών τόνων εντελώς αυτοδημιούργητος. Η κηδεία του έγινε τρεις ημέρες αργότερα στο Καρπενήσι, όπου επικράτησαν συνθήματα κατά της τρομοκρατίας. Η πόλη τον τίμησε, δίνοντας το όνομά του στον κεντρικό δρόμο της πόλης αλλά και σε ένα πάρκο, που βρίσκεται δίπλα στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο Καρπενησίου.

2000 – Το επιβατηγό πλοίο «Εξπρές Σάμινα» βυθίζεται στα ανοιχτά της Πάρου. 81 άτομα χάνουν την ζωή τους

Στις 26 Σεπτεμβρίου του 2000, το πλοίο «Εξπρές Σάμινα» αναχωρεί από τον Πειραιά με 533 ανθρώπους, 472 επιβάτες και 61 άτομα πλήρωμα. Λίγο μετά της 10 το βράδυ, κι ενώ προσέγγιζε το λιμάνι της Παροικίας, με ανέμους που έφταναν τα 8 μποφόρ.

Λίγο πρίν φτάσει στην Πάρο, προσκρούει στις νησίδες πόρτες, με ταχύτητα 18 κόμβων. Η σύγκρουση πλημμυρίζει το μηχανοστάσιο του πλοίου με συνέπεια να πάρει αμέσως κλίση προς τα δεξιά και μετά από περίπου μισή ώρα να βυθιστεί.

Το σημείο της σύγκρουσης βρισκόταν 2 μόλις μίλια ανοιχτά της Πάρου. Το πλοίο βυθίστηκε στο σκοτάδι, κάτι που προκάλεσε πανικό στους επιβάτες αφού κανείς δεν έβγαλε κάποια ανακοίνωση από τα μεγάφωνα. Άρχισαν να πηδούν στα τυφλά μέσα στα σκοτεινά νερά. Μετά από αρκετή ώρα, το Λιμεναρχείο Πάρου διατάσσει όλα τα παραπλέοντα πλοία να σπεύσουν προς βοήθεια. Για μερικούς όμως είναι πολύ αργά.

Η τραγωδία του «Εξπρές Σάμινα» άφησε πίσω της 81 νεκρούς. Η έκθεση των πραγματογνωμόνων έκανε λόγο για λάθος χειρισμούς από την πλειονότητα του πληρώματος. Επιπλέον, υπήρξαν καταγγελίες πρίν από το ναυάγιο πως το πλοίο δεν είναι σε καλή κατάσταση για να ταξιδέψει, αλλά οι δυο(!) επιθεωρήσεις που έγιναν δεν βρήκαν κάποιο πρόβλημα. Στις 29 Νοεμβρίου του 2000, ο εφοπλιστής Παντελής Σφηνιάς, μη αντέχοντας το βάρος της τραγωδίας και της πίεσης που του ασκήθηκε έδωσε τέλος στη ζωή του πηδώντας από τον έκτο όροφό του κτιρίου της εταιρείας Minoan Flying Dolphins. Οι κατηγορούμενοι για το ναυάγιο ήταν επτά και καταδικάστηκαν όλοι.

Η τραγωδία του «Εξπρές Σάμινα» βύθισε στο πένθος της οικογένειες των θυμάτων αλλά και όλη την Ελλάδα.

2008 – Πεθαίνει ο εμβληματικός ηθοποιός, Πολ Νιούμαν

Γεννήθηκε στο Οχάιο το 1925. Ο πατέρας του και η μητέρα του είχαν ένα αρκετά πετυχημένο κατάστημα αθλητικών ειδών. Έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την υποκριτική από μικρός και με την ενθάρρυνση της μητέρας του συμμετείχε σε διάφορες σχολικές παραστάσεις.

Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο και στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε με το ναυτικό στον Ειρηνικό Ωκεανό, ως ασυρματιστής και σκοπευτής.

Μετά τον πόλεμο ολοκλήρωσε της σπουδές του και αργότερα σπούδασε υποκριτική στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Έπαιξε από τα πρώτα του βήματα στα θέατρα του Μπροντγουέι και έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο στην ταινία «The Silver Chalice» το 1954. Από το 1956 η καριέρα του εκτοξεύτηκε. Συμμετείχε σε δεκάδες παραγωγές, με πιο χαρακτηριστικές από αυτές να είναι το «Butch Cassidy and the Sundance Kid», «The Sting», «Cool Hand Luke» και «The Color of Money» για την οποία τιμήθηκε και με το Όσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου.

Παντρεύτηκε δυο φορές. Η πρώτη σε ηλικία 24 ετών με την Τζάκι Γουίτε και η δεύτερη με την γυναίκα της ζωής του, Τζόαν Γούντγουρντ σε ηλικία 33 ετών. Απέκτησε τρία παιδιά στον πρώτο γάμο και τρία από τον δεύτερο, 1 γιο (που πέθανε σε ηλικία 28 ετών από υπερβολική δόση ναρκωτικών) και 5 κόρες.

Τον Μάϊο του 2008 είχε προγραμματίσει να αναλάβει την σκηνοθεσία σε μια θεατρική παράσταση. Αποσύρθηκε στα τέλη Μαΐου λόγω προβλήματος υγείας. Πέθανε στις 26 Σεπτεμβρίου του 2008 από επιπλοκές που φήμες λένε ότι προκλήθηκαν από καρκίνο των πνευμόνων, μιας και ο Νιούμαν υπήρξε για πολλά χρόνια, μανιώδης καπνιστής. Ήταν 83 ετών.