Είχε περάσει μόλις ένας μήνας από τότε που οι Γερμανοί είχαν καταλάβει την Αθήνα και είχαν υψώσει την ναζιστική σημαία στην Ακρόπολη. Οι Αθηναίοι δεν μπορούσαν να χωνέψουν πως η πρωτεύουσα και σχεδόν όλη η Ελλάδα βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή. Πόσο μάλλον, που η σημαία των φασιστών κυμάτιζε δίπλα στο αρχαιότερο σύμβολο της δημοκρατίας.

Δυο νέοι φοιτητές, ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας, έβραζαν όταν έβλεπαν την σημαία των ναζί. Ήθελαν να κάνουν κάτι, ώστε να εμπνευσθούν και να εμπνεύσουν. Μια μέρα και ενώ βρίσκονταν στο Ζάππειο, γεννήθηκε η ιδέα που λίγες μέρες αργότερα θα γινόταν πράξη. Ήθελαν να κατεβάσουν την σημαία από την Ακρόπολη, με κίνδυνο φυσικά της ζωής τους.

Την επόμενη μέρα, πήγαν στην Εθνική βιβλιοθήκη και έψαξαν οτιδήποτε αφορούσε την ακρόπολη, τον βράχο και τις σπηλιές του. Η διαδρομή που επέλεξαν ήταν εκείνη που περνούσε μέσω του Πανδρόσειου Άντρου.

Στις 30 Μαΐου του 1941, τα πρωινά νέα δεν ήταν καθόλου καλά. Ολόκληρη η Κρήτη είχε πέσει και είχε περιέλθει στην κατοχή των ναζί. Οι Γερμανοί είχαν αρχίσει να καυχιούνται πως είχαν πλέον κατακτήσει ολόκληρη της Ελλάδα. Ο δυο φοιτητές δεν άντεχαν άλλο. Αποφάσισαν πως η καλύτερη τιμωρία των Γερμανών, θα ήταν να υποστούν αυτή την ταπείνωση την ημέρα που πήραν την Κρήτη. Ήθελαν να μετριάσουν την θριαμβολογία τους και γι’ αυτό αποφάσισαν να δράσουν το ίδιο βράδυ.

Οι Γερμανοί ήταν απασχολημένοι με νεαρές Ελληνίδες που μεθοκοπούσαν και έκαναν παρέα με τους Γερμανούς, μαζί με διάφορά άλλα. Οι δυο νεαροί ξέφυγαν εύκολα από το βλέμμα της φρουράς και μπήκαν στην σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου. Σύρθηκαν μέσα σιγά σιγά και έφτασαν λίγα μέτρα από τη σημαία. Δεν είδαν κανέναν τριγύρω. Με γρήγορες κινήσεις κατέβασαν την τεραστίων διαστάσεων σημαία (4x2μ) και ξαναμπήκαν στην σπηλιά χωρίς να γίνουν αντιληπτοί λίγο μετά τα μεσάνυχτα.

Τα ξημερώματα οι ναζί αντιλήφθηκαν πως η σημαία λείπει. Επικράτησε πανικός, ανακρίσεις και εκτελέσεις. Στις 11 η ώρα το πρωί, η σημαία ανέβηκε ξανά. Η φρουρά εκτελέστηκε, οι Έλληνες αστυνομικοί απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους και οι Μανώλης Γλέζος και Λάκης Σάντας, καταδικάστηκαν σε θάνατο, αν οι Γερμανοί βέβαια έβρισκαν ποιοι είναι.

Η πράξη αυτή θεωρείται η πρώτη πράξη αντίστασης, μια από τις πιο συμβολικές του αγώνα κατά των ναζιστών. Ήταν μια πράξη που ανέβασε στα ύψη το ηθικό των Ελλήνων, για τον ένοπλο αγώνα που ακολούθησε.

Ο Μανώλης Γλέζος συνελήφθη αρκετές φορές από τους Γερμανούς αλλά κατάφερε να αποδράσει. Σήμερα είναι 94 ετών και είναι ακόμα πολιτικά ενεργός. Ο Λάκης Σάντας που κατετάγη αργότερα στον ΕΛΑΣ, πέθανε το 2011 σε ηλικία 89 ετών.